Eros Ramazzotti
Eros Ramazzotti - Favola Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Favola
En men vertelt dat hij in een boom veranderde En dat hij er zelf voor koos Om halt te houden En daar stond hij toe te kijken Hoe de aarde nieuwe bloemen voortbracht Zo werd hij een nest voor konijnen en kolibries De wind leerde hem de smaak kennen Van hars en woudhoning En regen maakte hem nat Mijn geluk - zei hij in zichzelf - Welaan ... welaan ... ik heb heb gevonden nu Nu ik het goed maak En alle tijd voor mij heb Ik heb niemand meer nodig Dit is nu eens de ware schoonheid van het leven "Maar op een dag gingen daarvandaan Twee meisjesogen Twee ogen die de hemel hadden beroofd Van een beetje vernis" En hij voelde zijn wortels trillen Aan welke innerlijke verwarring viel hij onverwacht ten prooi Degene die enkel een man zonder vrouw ten volle begrijpt En hij strekte zijn takken uit om ze aan te raken Hij begreep dat het geluk nooit de helft is Van een oneindigheid Thans waren zon en maan samen Steen en wolk Een lach werd vergezeld van een traan Of misschien was het enkel Een mens die een nieuw leven begon Nu was er het gezang dat Zijn grote, onmetelijke eenzaamheid opvulde Het was dat waarachtige gedeelte Dat elk liefdesverhaaltje In zich draagt Opdat wij erin zouden geloven
Favola
E raccontano che lui si trasformò in albero e che fu per scelta sua che si fermò e stava lì a guardare la terra partorire fiori nuovi così fu nido per conigli e colibrì il vento gl'insegnò i sapori di di resina e di miele selvatico e pioggia lo bagnò la mia felicità - diceva dentro se stesso - ecco... ecco... l'ho trovata ora che ora che sto bene e che ho tutto il tempo per me non ho più bisogno di nessuno ecco la bellezza della vita che cos'è "ma un giorno passarono di lì due occhi di fanciulla due occhi che avevano rubato al cielo un po' della sua vernice" e sentì tremar la sua radice quanto smarrimento d'improvviso dentro sé quello che solo un uomo senza donna sa che cos'è e allungò i suoi rami per toccarla capì che la felicità non è mai la metà di un infinito ora era insieme luna e sole sasso e nuvola era insieme riso e pianto o soltanto era un uomo che cominciava a vivere ora era il canto che riempiva la sua grande immensa solitudine era quella parte vera che ogni favola d'amore racchiude in sé per poterci credere