Amália Rodrigues
Amália Rodrigues - Uma Casa Portuguesa Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Uma Casa Portuguesa
In een Portugees huis hoort Brood en wijn op de tafel te staan En als er iemand bescheiden aan de deur klopt: 'kom en eet 'n hapje mee!' Deze ongedwongenheid die bij ons hoort wordt door ons volk nooit verloochend; De vreugde van de armoede Zit in de grote rijkdom Van het geluk te vinden door te geven. Vier gepleisterde muren Een geurtje naar rozemarijn Een tros gouden druiven, twee rozenstruiken in de tuin, Een Sint Jozef van tegels En daarbij de lentezon. Een belofte van kussen, twee armen die op mij wachten, Zo is een Portugees huis, wel zeker, Ja, zo is zeker wel een huis in Portugal In de armoedige gerieflijkheid van mijn huis Is er een overvloed aan genegenheid, En het gordijn voor het raam, de maneschijn, En ook de zon die er op schijnt. Er is maar weinig, heel weinig voor nodig Om een simpel bestaan op te vrolijken. Met slechts liefde, brood en wijn En het groene, groentesoepje Dat dampt in de kom. Vier gepleisterde muren, Een geurtje naar rozemarijn, En een tros gouden druiven, twee rozenstruiken in de tuin, Een Sint Jozef van tegels En daarbij de lentezon. Een belofte van kussen, twee armen die op mij wachten, Zo is een Portugees huis, wel zeker, Ja, zo is zeker wel een Portugees huis. Zo is een Portugees huis, wel zeker! Ja, zo is zeker wel een huis in Portugal!
Uma Casa Portuguesa
Numa casa portuguesa fica bem, pão e vinho sobre a mesa. e se à porta humildemente bate alguém, senta-se à mesa co'a gente. Fica bem esta franqueza, fica bem, que o povo nunca desmente. A alegria da pobreza está nesta grande riqueza de dar, e ficar contente. Quatro paredes caiadas, um cheirinho à alecrim, um cacho de uvas doiradas, duas rosas num jardim, um São José de azulejo, mais o sol da primavera... uma promessa de beijos... dois braços à minha espera... É uma casa portuguesa, com certeza! É, com certeza, uma casa portuguesa! No conforto pobrezinho do meu lar, há fartura de carinho. e a cortina da janela é o luar, mais o sol que bate nela... Basta pouco, poucochinho p'ra alegrar uma existência singela... É só amor, pão e vinho e um caldo verde, verdinho a fumegar na tigela. Quatro paredes caiadas, um cheirinho á alecrim, um cacho de uvas doiradas, duas rosas num jardim, São José de azulejo mais um sol de primavera... uma promessa de beijos... dois braços à minha espera... É uma casa portuguesa, com certeza! É, com certeza, uma casa portuguesa! É uma casa portuguesa, com certeza! É, com certeza, uma casa portuguesa!