Andrea Bocelli
Andrea Bocelli - Caruso Dutch translation lyrics
Your rating:
Caruso
Hier waar de zee schittert en de wind hard blaast Op een oud terras vóór de Golf van Sorriento Kust een man een meisje nadat hij gehuild had Vervolgens schraapt hij zijn keel En herbegint hij zijn gezang Ik geef te veel om jou Maar zoveel, zoveel, dat weet je Nu is het een ketting Die het bloed in de aderen oplost, weet je Hij zag de lichten midden in de zee Hij dacht aan de nachten daar in Amerika Maar het waren enkel de scheepslichten En het witte kielzog van een schroef Hij voelde de pijn in de muziek, stond op van de piano Maar toen hij de maan uit een wolk zag verschijnen Leek zelfs de dood hem zoet Hij keek het meisje in de ogen, Die zeegroene ogen Toen verscheen onverwachts een traan En hij dacht dat hij ging stikken Ik geef te veel om jou Maar zoveel, zoveel dat weet je Nu is het een ketting Die het bloed in de aderen oplost, weet je Kracht van de lyrische opera Waar elke tragedie een valse is Waarin je met wat make-up En met gebarentaal een ander kunt worden Maar twee ogen die naar je kijken, Zo dichtbij en verscheiden Doen je de woorden vergeten, brengen je in de war Zo wordt alles klein, zelfs de nachten daar in Amerika Je draait je om en ziet je eigen leven Als het kielzog van een schroef Maar het is het leven dat eindigt Maar hij dacht niet zozeer na Integendeel, hij voelde zich reeds gelukkig En herbegon zijn gezang Ik geef te veel om jou Maar zoveel, zoveel, dat weet je Nu is het een ketting Die het bloed in de aderen oplost, weet je
Caruso
Qui dove il mare luccica, e tira forte il vento sulla vecchia terrazza davanti al golfo di Surriento un uomo abbraccia una ragazza dopo che aveva pianto poi si schiarisce la voce, e ricomincia il canto Te vojo bene assai ma tanto tanto bene sai è una catena ormai che scioglie il sangue dint’e vene sai… Vide le luci in mezzo al mare, pensò alle notti là in America ma erano solo le lampare e la bianca scia di un’elica senti il dolore nella musica, e si atzò dal pianoforte ma quando vide uscire la luna da una nuvola, gli sembrò più dolce anche la morte guardò negli occhi la ragazza, quegli occhi verdi come il mare poi all’improvviso usci una lacrima e lui credette di affogare Te vojo bene assai ma tanto tanto bene sai è una catena ormai che scioglie il sangue dint’e vene sai... Potenza della lirica, dove ogni dramma è un falso che con un po’ di trucco e con la mimica puoi diventare un altro ma due occhi che ti guardano, così vicini e veri ti fan scordare le parole, confondono i pensieri così diventa tutto piccolo, anche le notti là in America ti volti e vedi la tua vita, dietro la scia di un’elica ma sì, è la vita che finisce, è non ci penso poi tanto anzi, si sentiva già felice, e ricominciò il suo canto Te vojo bene assai ma tanto tanto bene sai è una catena ormai che scioglie il sangue dint’e vene sai... Te vojo bene assai ma tanto tanto bene sai è una catena ormai che scioglie il sangue dint’e vene sai...
Get this song at:
Copyrights:
Author: Lucio Dalla
Composer: ?
Publisher: Sugar S.r.l.
More info:
- Country: Italy
- andreabocelli.com
- myspace.com/andreabocelli
- twitter.com/bocelliandrea
- facebook.com/AndreaBocelliOfficial
The display of this lyric is permitted by the federation of music authors and publishers (Femu)