Yves Duteil

Yves Duteil - Virages Nederlandse vertaling songtekst

Je score:

Bochten

Mijn oogleden worden al wat zwaarder
Maar binnen een of twee kilometer
na de bocht, in het dorp, in een kleine bar
is er haardvuur
Jij slaapt al sinds de autoweg
vermoeid en vast ook gespannen
Nog een kilometer, misschien, en dan koffie
bij het haardvuur.

Ik kijk een ogenblik opzij,
Jij ligt bijna tegen mij,
Dan een bocht naar rechts, nogal scherp, die jou aandrukt tegen mij
‘k Wou dat er aan deze bocht geen einde kwam.
Voorzichtig ga ik weer rechter zitten, plotseling
jouw gezicht in mijn hals

Voorbij gaan de dagen en de weken en de jaren,
zolang ik jou hier aan mijn zijde heb,
In elk van de gebaren van het leven
zal ik om jou blijven geven

Over een uur zal het zicht wel beter zijn
De mist trekt al op,
De ruitenwisser wist en wist en laat sporen na
Voor mijn ogen,
schijnsels dwars door de koplampen 
het dorpje en daarginds het café
Terwijl ik je hoofd tegenhoud stop ik aan de kant
dichtbij het café.

En als bijengeruis  
wekt de stilte je langzaamaan
Ik voel me leeg, moe maar zo dicht bij jou
Ik wou dat deze bocht nooit eindigen zou
Jij glimlacht, en plotseling zonder een woord
glijd je hand over mijn rug 

Voorbij gaan de dagen en de weken en de jaren
zolang ik jou ik jou hier aan mijn zijde heb
In elk van de gebaren van het leven
zal ik om jou blijven geven

Virages

Mes paupières s’alourdissent un peu
Mais dans un kilomètre ou deux
Après le virage, au village, dans un petit bar
Il y a du feu
Toi tu dors depuis l’autoroute
Fatiguée, énervée sans doute
Plus q’un kilomètre, peut-être, et puis du café
Auprès du feu.

Je regarde un instant vers toi,
Tu es presque appuyée sur moi,
Un virage à droite, un peu sec, qui te plaque a moi
Je voudrai que ce virage n’en finisse pas.
Je redresse, doucement, sans a-coups
Ton visage sur mon cou…

Passeront les jours et les semaines et les années,
Tant que je t’aurai a mes cotés,
Dans chacun des gestes de la vie
Je t’aimerai aussi

Dans une heure on y verra mieux
Le brouillard se dissipe un peu
L’essuie-glace passe et repasse en laissant des traces
Devant mes yeux
Des lumières au travers des phares,
Le village, et là-bas le bar…
Retenant ta tête, je m’arrête sur le bas-coté
Près du café

Et dans un bruissement d’abeilles
Le silence peu a peu t’éveille
Je me sens vidé, fatigué mais si près de toi
Je voudrais que ce voyage n’en finisse pas
Tu souris, brusquement, sans un mot
Ta main glisse dans mon dos….

Passeront les jours et les semaines et les années
Tant que je t’aurai a mes côtés
Dans chacun des gestes de la vie
Je t’aimerai aussi
Vind dit lied op:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Auteur: Yves Duteil

Componist: Yves Duteil, Art Mengo

Publisher: Les Éditions De L'Écritoire

Details:

Uitgegeven in: 1989

Taal: Frans

Vertalingen: Nederlands

Komt voor op: Best Of 3CD - Intimes convictions (2011) , Ses meilleures chansons (2013) , Entre Elles et Moi (1994)

Deel je mening

Dit formulier wordt beschermd door reCAPTCHA en de Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden zijn daarbij van toepassing.

0 Reacties gevonden