Karin Bloemen
Karin Bloemen - Geen kind meer Engelse vertaling songtekst
Je score:
No longer a child
You're living your own life now, and don't care what she thinks You've grown up for a long time, but you still are her child You sure want to discuss it, but not the way she wants And maybe you did grieve her, but never out of joy What do authority as parent and those ties still mean Then suddenly that unexpected day The gloomy day your mother dies and lets you go for ever And you inherit all her habits, that you always hated Her sharp tongue and her surliness, the sour smart-alec Perhaps those traits will very soon be recognized in you But hopefully then the other side too, she was mild and friendly But whether you inherited those too, that is a question From that day onward only things as time and pain remain The last day you will ever be a child All that went wrong for years can no longer turn out right The words that are unspoken, remain unsaid for good Your feelings of affection that you failed to express And that you didn't blame her and that you have regrets The things you couldn't say for years and didn't want to say And now wished you could say them one last time The gloomy day your mother dies, the day that will be painting The days to come more bleak and grey, although you're not complaining Of course you still have your good friends, they're very close as well And if you want a boyfriend then you only have to choose But no one now remembers how you loved your doll and playing And no one now will share your early past with you anymore From that day onward you're no longer vulnerable and small The last day you will ever be a child
Geen kind meer
Je leeft je eigen leven wat zij er ook van vindt je bent allang geen kind meer al blijf je ook haar kind je wilt erover praten maar niet op haar manier je zult haar best verdriet doen maar niet voor je plezier wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag en dan opeens, dan is-ie er, die dag... De dag waarop je moeder sterft dat jij wordt losgelaten en al haar eigenschappen erft die jij zo in haar haatte de scherpe tong, de bokkepruik de zure schooljuffrouw die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou en hoop'lijk ook de and're kant; de aardige, de zachte maar of je die hebt meegeërft valt nog maar af te wachten de dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn de dag waarna je nooit meer kind zult zijn Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht en wat je nog wou zeggen blijft eeuwig ongezegd de machteloze frasen van je genegenheid en dat het niet haar schuld was en ook dat het je spijt de dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou en dan zo graag nog één keer zeggen zou De dag waarop je moeder sterft de dag die al je dagen van dan af aan wat grijzer verft al hou je niks te klagen je hebt je goede vrienden nog die staan je ook dichtbij en als je soms een minnaar zoekt dan staan ze in de rij maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen en niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen de dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein de dag waarna je nooit meer kind zult zijn (c) Jan Boerstoel / Marnix Busstra
Copyrights:
Auteur: Jan Boerstoel, Marnix Busstra
Componist: Marnix Busstra
Publisher: La Bloemen Productions b.v.
Details:
Uitgegeven in: 1996
Taal: Nederlands
Gecovered door: Ida de Nijs (2021)
Vertalingen: Engels
Komt voor op: Kameleon (1999) , Verstreken Verzen (2010)
Laatst bijgewerkt door Anonymous op Wednesday 6th of July 2011 22:21