Karin Bloemen

Karin Bloemen - Geen kind meer English translation lyrics

Your rating:

No longer a child

You're living your own life now, and don't care what she thinks
You've grown up for a long time, but you still are her child
You sure want to discuss it, but not the way she wants
And maybe you did grieve her, but never out of joy
What do authority as parent and those ties still mean
Then suddenly that unexpected day 

The gloomy day your mother dies and lets you go for ever
And you inherit all her habits, that you always hated
Her sharp tongue and her surliness, the sour smart-alec
Perhaps those traits will very soon be recognized in you
But hopefully then the other side too, she was mild and friendly
But whether you inherited those too, that is a question
From that day onward only things as time and pain remain
The last day you will ever be a child 

All that went wrong for years can no longer turn out right
The words that are unspoken, remain unsaid for good
Your feelings of affection that you failed to express
And that you didn't blame her and that you have regrets
The things you couldn't say for years and didn't want to say
And now wished you could say them one last time

The gloomy day your mother dies, the day that will be painting
The days to come more bleak and grey, although you're not complaining
Of course you still have your good friends, they're very close as well
And if you want a boyfriend then you only have to choose
But no one now remembers how you loved your doll and playing
And no one now will share your early past with you anymore
From that day onward you're no longer vulnerable and small
The last day you will ever be a child

Geen kind meer

Je leeft je eigen leven
wat zij er ook van vindt
je bent allang geen kind meer
al blijf je ook haar kind
je wilt erover praten
maar niet op haar manier
je zult haar best verdriet doen
maar niet voor je plezier
wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag
en dan opeens, dan is-ie er, die dag...

De dag waarop je moeder sterft
dat jij wordt losgelaten
en al haar eigenschappen erft
die jij zo in haar haatte
de scherpe tong, de bokkepruik
de zure schooljuffrouw
die zullen ze dan binnenkort
herkennen gaan in jou
en hoop'lijk ook de and're kant; de aardige, de zachte
maar of je die hebt meegeërft valt nog maar af te wachten
de dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn
de dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Wat al die jaren fout ging
komt dan niet meer terecht
en wat je nog wou zeggen
blijft eeuwig ongezegd
de machteloze frasen
van je genegenheid
en dat het niet haar schuld was
en ook dat het je spijt
de dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou
en dan zo graag nog één keer zeggen zou

De dag waarop je moeder sterft
de dag die al je dagen
van dan af aan wat grijzer verft
al hou je niks te klagen
je hebt je goede vrienden nog
die staan je ook dichtbij
en als je soms een minnaar zoekt
dan staan ze in de rij
maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen
en niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen
de dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein
de dag waarna je nooit meer kind zult zijn



(c) Jan Boerstoel / Marnix Busstra
Get this song at:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Author: Jan Boerstoel, Marnix Busstra

Composer: Marnix Busstra

Publisher: La Bloemen Productions b.v.

Details:

Released in: 1996

Language: Dutch

Covered by: Ida de Nijs (2021)

Translations: English

Appearing on: Kameleon (1999) , Verstreken Verzen (2010)

Share your thoughts

This form is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

0 Comments found