Georges Brassens

Georges Brassens - Les trompettes de la Renommée Nederlandse vertaling songtekst

Je score:

Trompetten van de roem

Ik leefde afgezonderd van het publieke gebeuren,
sereen, beschouwend, obscuur, rustiek ...
weigerend om het losgeld van de eer te betalen.
Op mijn lauwerkransje sliep ik als een marmot.
Mensen met goede raad wilden me doen begrijpen
dat ik aan de man van de straat rekenschap moest geven
en dat op straffe van het in volslagen vergetelheid raken,
ik op een goede dag al mijn  geheimpjes zou moeten tonen.
{Refrein:}
Hoogdravende trompetten
van de roem
Jullie blazen
zulke valse woorden.
Bij gebrek aan het meest elementaire fatsoen,
moet ik ten behoeve van de publiciteit
onthullen met wie en in wat voor positie
ik in losbandigheid en ontucht duik?
Als ik de namen publiceerde, hoeveel Penelopes
zich voordeden als grote sletten
hoeveel goede vrienden zouden me scheef aankijken,
hoe veel geweerschoten zou ik hebben ontvangen!
Bij iedere voorstelling ben ik tegendraads,
lijdend aan een bijna ziekelijk bescheidenheid.
Aan niemand laat ik mijn voortplantingsorganen zien
behalve aan mijn vrouwen en mijn artsen.
Moet ik om de schandaalkronieken als onderwerp te dienen,
De trommel slaan met mijn edele delen?
Moet ik ze uitdrukkelijker ten toon spreiden,
zoals een koorknaap een heilig sacrament?
Een vrouw van de wereld, die me vaak mijn wellust
laat begaan in haar adelijke ruimtes
heeft me stiekem op haar divan
wat parasieten van de lagere verdieping nagelaten
Onder het mom van branie en om maar wat te roepen,
heb ik het recht om de eer van die vrouw aan te tasten?
Om te schreeuwen van de daken in het volle licht:
"Mevrouw de Markiezin heeft me krabben aangenaaid!"?
De hemel zij geprezen dat ik op goede voet leef
met pater Duval, het zingende baretje,
Voor hem zijn de catechisanten, voor mij de herrieschoppers
Hij laat me 'shit' zeggen, ik laat hem 'amen' zeggen
Zou ik met zijn instemming in de pers moeten schrijven
dat ik hem op een avond heb verrast op de knieën van mijn maîtresse,
De Melopee zingend, met een hese stem,
Terwijl zij bij hem de luizen zocht in de tonsuur?
Met wie potverdrie moet ik wel niet slapen
om de godin met de 100 monden wat te laten praten?
Moet het een beroemde vrouw zijn, een  celeberty, een ster
die de plaats inneemt in mijn armen van mijn gitaar?
Om het volk en de roddelbladen op te winden,
Wie is dat die me haar bekende achterwerk wil lenen?
wie is het die me in mijn natuurlijke staat
een beetje alpinisme laat doen op haar venusheuvel ?
Zouden ze nog sterker klinken, deze goddelijke trompetten
Als ik, zoals wie dan ook, een beetje nichterig was,
Als ik met mijn heupen zou draaien
en plotseling de gratie van een gazelle zou aannemen
Maar ik weet niet of die grappenmakers er baat bij zouden hebben
om bij het spel van de liefde de rollen om te keren.
Dat zou mijn roem nog extra waarde geven
dat de pederastieke misdaad tegenwoordig niet meer loont.
Na dit overzicht van duizend en één recepten
die u zeker de eer van de kranten zullen opleveren
hou ik me toch liever bij mijn eerste manier
krab ik mijn buik, terwijl ik liedjes zing
Als het publiek het wil, laat ik ze snel horen
zo niet, dan stop ik ze terug in mijn gitaar.
Weigerend om het losgeld van de roem te betalen
Op mijn lauwerkransje zal ik slapen als een marmot.

Les trompettes de la Renommée

LES TROMPETTES DE LA RENOMMÉE

Je vivais à l'écart de la place publique,

Serein, contemplatif, ténébreux, bucolique...

Refusant d'acquitter la rançon de la gloire,

Sur mon brin de laurier je dormais comme un loir.

Les gens de bon conseil ont su me faire comprendre

Qu'à l'homme de la rue j'avais des comptes à rendre

Et que, sous peine de choir dans un oubli complet,

Je devais mettre au grand jour tous mes petits secrets.

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Manquant à la pudeur la plus élémentaire,

Dois-je, pour les besoins de la cause publicitaire,

Divulguer avec qui, et dans quelle position

Je plonge dans le stupre et la fornication?

Si je publie des noms, combien de Pénélopes

Passeront illico pour de fieffées salopes,

Combien de bons amis me regarderont de travers,

Combien je recevrai de coups de revolver!

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

A toute exhibition, ma nature est rétive,

Souffrant d'une modestie quasiment maladive,

Je ne fais voir mes organes procréateurs

A personne, excepté mes femmes et mes docteurs.

Dois-je, pour défrayer la chronique des scandales,

Battre le tambour avec mes parties génitales,

Dois-je les arborer plus ostensiblement,

Comme un enfant de choeur porte un saint sacrement?

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Une femme du monde, et qui souvent me laisse

Faire mes quatre voluptés dans ses quartiers de noblesse,

M'a sournoisement passé, sur son divan de soie,

Des parasites du plus bas étage qui soit...

Sous prétexte de bruit, sous couleur de réclame,

Ai-je le droit de ternir l'honneur de cette dame

En criant sur les toits, et sur l'air des lampions:

"Madame la marquise m'a foutu des morpions"?

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Le ciel en soit loué, je vis en bonne entente

Avec le Père Duval, la calotte chantante,

Lui, le catéchumène, et moi, l'énergumène,

Il me laisse dire merde, je lui laisse dire amen,

En accord avec lui, dois-je écrire dans la presse

Qu'un soir je l'ai surpris aux genoux de ma maîtresse,

Chantant la mélopée d'une voix qui susurre,

Tandis qu'elle lui cherchait des poux dans la tonsure?

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Avec qui, ventrebleu! faut-il donc que je couche

Pour faire parler un peu la déesse aux cent bouches?

Faut-il qu'une femme célèbre, une étoile, une star,

Vienne prendre entre mes bras la place de ma guitare?

Pour exciter le peuple et les folliculaires,

Qu'est-ce qui veut me prêter sa croupe populaire,

Qu'est-ce qui veut me laisser faire, in naturalibus,

Un petit peu d'alpinisme sur son mont de Vénus?

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Sonneraient-elles plus fort, ces divines trompettes,

Si, comme tout un chacun, j'étais un peu tapette,

Si je me déhanchais comme une demoiselle

Et prenais tout à coup des allures de gazelle?

Mais je ne sache pas que ça profite à ces drôles

De jouer le jeu de l'amour en inversant les rôles,

Que ça confère à leur gloire une once de plus-value,

Le crime pédérastique, aujourd'hui, ne paie plus.

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!

Après ce tour d'horizon des mille et une recettes

Qui vous valent à coup sûr les honneurs des gazettes,

J'aime mieux m'en tenir à ma première façon

Et me gratter le ventre en chantant des chansons.

Si le public en veut, je les sors dare-dare,

S'il n'en veut pas je les remets dans ma guitare.

Refusant d'acquitter la rançon de la gloire,

Sur mon brin de laurier je m'endors comme un loir.

Trompettes

De la Renommée,

Vous êtes

Bien mal embouchées!
Vind dit lied op:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Auteur: Georges Brassens

Componist: Georges Brassens

Publisher: Mercury France

Details:

Uitgegeven in: 2012

Taal: Frans

Vertalingen: Engels , Nederlands

Komt voor op: Les 100 Plus Belles Chansons (2006)

Deel je mening

Dit formulier wordt beschermd door reCAPTCHA en de Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden zijn daarbij van toepassing.

1 Reacties gevonden

Johan Govaerts

Tuesday 15th of February 2022 03:53

Morpions betekent niet krabben maar schaamluizen