Carla Bruni
Carla Bruni - Tout le monde Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Tout le monde
Iedereen draagt zijn eigen kruis En iedereen heeft een verwarde ziel Iedereen heeft een jeugd, die zich roert op de bodem van een vergeten zak Iedereen heeft overblijfselen van dromen En in de hoeken van verwoeste levens heeft iedereen wel al eens iets gezocht, op een dag Maar niemand heeft het ooit gevonden Maar niemand heeft het ooit gevonden Iedereen moet zich beklagen bij de autoriteiten Een wet tegen onze eenzaamheid Opdat niemand vergeten zou worden, opdat niemand vergeten zou worden Iedereen heeft een leven dat voorbijtrekt Maar niet iedereen wordt daaraan herinnerd Ik zie er die buigen, ik zie er zelfs breken En ik zie er die dat niet eens opmerken En ik zie er die dat niet eens opmerken Iedereen moet zich beklagen bij de autoriteiten Een wet tegen onze onverschilligheid Opdat niemand vergeten zou worden, op dat niemand vergeten zou worden Iedereen draagt zijn eigen kruis En iedereen heeft een verwarde ziel Iedereen heeft een jeugd, die zicht roert Op de bodem van een vergeten uur Op de bodem van een vergeten uur
Tout le monde
Tout le monde est une drôle de personne, Et tout le monde a l'âme emmêlée, Tout le monde a de l'enfance qui ronronne, Au fond d'une poche oubliée, Tout le monde a des restes de rêves, Et des coins de vie dévastés, Tout le monde a cherché quelque chose un jour, Mais tout le monde ne l'a pas trouvé, Mais tout le monde ne l'a pas trouvé. Il faudrait que tout le monde réclame auprès des autorités, Une loi contre toute notre solitude, Que personne ne soit oublié, Et que personne ne soit oublié Tout le monde a une seule vie qui passe, Mais tout le monde ne s'en souvient pas, J'en vois qui la plient et même qui la cassent, Et j'en vois qui ne la voient même pas, Et j'en vois qui ne la voient même pas. Il faudrait que tout le monde réclame auprès des autorités, Une loi contre toute notre indifférence, Que personne ne soit oublié, Et que personne ne soit oublié. Tout le monde est une drôle de personne, Et tout le monde a une âme emmêlée, Tout le monde a de l'enfance qui résonne, Au fond d'une heure oubliée, Au fond d'une heure oubliée.