Adamo
Adamo - pauvre verlaine Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Arme Verlaine
Als de glimlach van de bloemen er niet was, aan welke zon zou ik me zonder jou dan verwarmen? Als het lied van de regen er niet was, wie zou er mijn hart sussen, dat zo verlangt naar jou? Voor jou, arme Verlaine Hij zal veel moeten huilen vanavond Ik herinner me dat de hemel weende, en de violen schreeuwden van ongeluk zonder jou Maar je hebt mijn leven geschilderd naar jouw tederheid En een groot vuur is in mijn hart ontvlamd, door jou Je hebt al mijn kinderdromen geplukt om ze te wiegen op de vleugels van de wind Maar in mijn hart liet je de bittere smaak achter van een verloren geluk, dat pas ontdekt was, waarom? Je bent gekomen als vrouwe Fortuna Je bent weggegaan op een manestraal Beween, Verlaine, de gekwetste liefdes Beween, Verlaine, de eenzame harten Voor mij, arme Verlaine Hij zal veel moeten huilen, vanavond Zoals de rivier die verliefd is op de zee voel ik mijn zomers en mijn winters naar jou stromen Maar waar ben je, je glijdt weg in de tijd En je leeft enkel nog in de echo van een briesje, soms Soms, arme Verlaine Hij zal veel moeten huilen, vanavond
pauvre verlaine
S'il n'y avait le sourire des fleurs À quel soleil chaufferais-je mon coeur Sans toi? S'il n'a avait la chanson de la pluie Qui bercerait mon coeur qui se languit De toi? De toi, pauvre Verlaine Il lui faudra beaucoup pleurer Ce soir Je me souviens le ciel était en pleurs Et ça hurlait les violons du malheur Sans toi Mais tu as peint ma vie à ta douceur Et un grand feu a jailli dans mon coeur Avec toi Tu as cueilli tous mes rêves d'enfant Pour les bercer sur les ailes du vent Mais tu m'as laissé au coeur le goût amer D'un bonheur perdu à peine découvert Pourquoi? Tu es venue comme Dame Fortune Tu es partie sur un rayon de lune Pleures Verlaine les amours blessés Pleures Verlaine les coeurs délaissés Pour moi, pauvre Verlaine Il lui faudra beaucoup pleurer Ce soir Comme le fleuve amoureux de la mer Je sens couler mes étés mes hivers Vers toi Ma si où es-tu dans le temps tu t'enlises Et tu ne vis plus que dans l'écho de la brise Parfois Parfois pauvre Verlaine Il lui faudra beaucoup pleurer Ce soir