Janis Ian
Janis Ian - At seventeen Dutch translation lyrics
Your rating:
At seventeen
Ik leerde de waarheid op zeventienjarige leeftijd Dat liefde bedoeld is voor schoonheidskoninginnen En middelbare schoolmeisjes met stralende glimlachen Die jong trouwen en dan op pensioen gaan De Valentijntjes die ik nooit gekend heb De vrijdagavond woordspelletjes van jeugdigheid Waren weer aan een schoonheid besteed Op zeventienjarige leeftijd leerde ik de waarheid En diegene van ons met vernielde gezichten Gebrekkig in de sociale gratie Wanhopig thuis gebleven Verzinnen geliefden aan de telefoon Die belden om te zeggen, "kom met me dansen" En vage obsceniteiten mompelen Het is niet alles wat het lijkt op zeventienjarige leeftijd En meisje met bruine ogen in tweedehands kleren Wiens naam ik nooit kon uitspreken zei Medelijden, alsjeblief, degene die bedienen Ze krijgen alleen wat ze verdienen Het rijke-relatie thuis-stad koninginnetje Huwt zich in wat ze nodig heeft Met een garantie van gezelschap en rustpunt voor de ouderen Herinner diegene die het spel winnen Verliezen de liefde die ze dachten te verkrijgen In obligaties van kwaliteit En twijfelachtige integriteit Hun kleine stad ogen zullen naar je staren Een doffe verrassing al de openstaande schuld De rekening die ze op zeventienjarige leeftijd kreeg overtreft Aan diegene van ons die de pijn kenden Van valentijntjes die nooit kwamen En wiens namen nooit genoemd werden Wanneer zijden werden gekozen voor het basketbal Het was lang geleden en ver weg De wereld was jonger dan vandaag En dromen waren alles wat gratis was Voor lelijke meisjes als ik We spelen allemaal het spel en wanneer we durven Om onszelf te bedriegen bij solitaire Geliefden verzinnen aan de telefoon Spijt hebben om andere levens, die we nooit hebben gekend Die bellen en zeggen "kom met me dansen" En vage obsceniteiten mompelen Tegen lelijke meisjes als ik, op zeventienjarige leeftijd
At seventeen
I learned the truth at seventeen, that love was meant for beauty queens and high school girls with clear skinned smiles who married young and then retired. The Valentines I never knew, the Friday night charades of youth were spent on one more beautiful. At seventeen I learned the truth. And those of us with ravaged faces, lacking in the social graces, desperately remained at home inventing lovers on the phone, who'd call to say, "Come dance with me" and murmur vague obscenities. It isn't all it seems at seventeen. A brown-eyed girl in hand-me-downs whose name I never could pronounce said, "Pity, please, the ones who serve. They only get what they deserve." The rich-relationed hometown queen marries into what she needs- A guarantee of company. A haven for the elderly. Remember, those who win the game lose the love they sought to gain. Indebentures of quality and dubious integrity. Their small town eyes will gape at you in dull surprise when payment due exceeds accounts received, at seventeen. To those of us who know the pain of Valentines that never came, and those whose names were never called when choosing sides for basketball. It was long ago and far away. The world was younger than today. and dreams were all they gave for free to ugly duckling girls like me. We all play the game and when we dare, we cheat ourselves at solitaire. Inventing lovers on the phone. Repenting other lives unknown that call and say, "Come dance with me", and murmur vague obscenities at ugly girls like me, at seventeen.