Freddy Quinn
Freddy Quinn - Sie hieß Mary-Ann Dutch translation lyrics
Your rating:
Zij heette Mary-Ann
Toen hij veertien was begon hij als scheepsjongen Hij was de jongste, maar hij was reeds een man Een man als een boom en sterk als een beer Zo voer hij de eerste keer over zee Zij heette Mary-Ann en was zijn schip Hij was zo vol vertrouwen dat niemand zich dat kon voorstellen Er waren zoveel schepen zo mooi en groot Maar die Mary-Ann liet hem niet los ((Maar die Mary-Ann liet hem niet los)) Als zeeman was hij waardevol en na de derde reis was hij reeds bootsman En elke kapitein steunde hem maar die verandering viel hem zo vreselijk zwaar Zij heette Mary-Ann en was zijn schip Hij was zo vol vertrouwen dat niemand zich dat kon voorstellen Er waren zoveel schepen zo mooi en groot Maar die Mary-Ann liet hem niet los ((Maar die Mary-Ann liet hem niet los)) En toen hij op een dag eerste stturman werd dan was hij verliefd op een meisje met stroblond haar Hij gaf haar zijn hart, doch zij was hem niet trouw Zo voer hij spoedig weer op zee, ahoi Zij heette Mary-Ann en was zijn schip Hij was zo vol vertrouwen dat niemand zich dat kon voorstellen Er waren zoveel schepen zo mooi en groot Maar die Mary-Ann liet hem niet los ((Maar die Mary-Ann liet hem niet los)) Na elke reis zwoer hij: "Nu monster ik af" Hij zwoer het als kapitein maar het werd zijn graf Mary-Ann zonk op de negentiende mei bij een orkaan in de Hudson baai Zij heette Mary-Ann en was zijn schip Hij was zo vol vertrouwen dat niemand zich dat kon voorstellen Er waren zoveel schepen zo mooi en groot Maar die Mary-Ann liet hem niet los ((Maar die Mary-Ann liet hem niet los))
Sie hieß Mary-Ann
Mit vierzehn Jahren fing er als Schiffsjunge an Er war der Jüngste, aber er war schon ein Mann Ein Mann wie ein Baum und stark wie ein Bär So fuhr er das erste Mal übers Meer Sie hieß Mary-ann und war sein Schiff Er hielt ihr die Treue was keiner begriff Es gab so viele Schiffe so schön und groß Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los ((Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los)) Als seeman hatte er seine achtzehn Karat Und nach der dritte Reise da war er schon Maat Und jeder Kapitän war hinter ihm her Doch viel ihm das Wechseln so furchtbar schwer Sie hieß Mary-ann und war sein Schiff Er hielt ihr die Treue was keiner begriff Es gab so viele Schiffe so schön und groß Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los ((Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los)) Und als eines tags erster Steuermann war da liebte er ein Mädchen mit strohblondem Haar Er gab ihr sein Herz, doch sie war nicht treu So fuhr er bald wieder zur See, ahoi Sie hieß Mary-ann und war sein Schiff Er hielt ihr die Treue was keiner begriff Es gab so viele Schiffe so schön und groß Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los ((Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los)) Nach jeder Reise schwor er: "Jetzt muster ich ab" Er schwor es als Kapitän doch sie wurde sein grab Die mary-ann sank am neunzehnden Mai bei einem Orkan vor der Hudson Bay Sie hieß Mary-ann und war sein Schiff Er hielt ihr die Treue was keiner begriff Es gab so viele Schiffe so schön und groß Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los ((Die Mary-Ann aber ließ ihn nicht los))