Aan een gevrozen

t'Was deze winter fel gevrozen
Zeventien graden onder nul
k'Vree met een meisken , ze heette Roze
k'Zeg het zonder flauwe kul
Kom zei ze zo , laat ons heel zachtjes
Kom zei ze , t'zal kermis zijn
k'Weet nog zo veel ondiepe grachtjes
Die al toegevrozen zijn
Haal uw schaverdijntjes maar van t'zolder
En dan trekken we naar Sint An 
Daar gaan wij in t'midden van de polder
Schaatsen rijden , zo veel als t'kan
Rozeken , d'as zo slecht nog niet , ik kom subiet
Zo gezegd zo gedaan , en op ene korten tijd
Waren w'op t'Sint Anneken aan t'schaatsenrijden
Wat een vreugd , t'deed me deugd , God dat was kadee
Wat was ik content dat ik met dat meiske vree

Hand in hand reden we te samen
t'Zonneke scheen , maar t'was toch koud
Toen de sterren aan de hemel kwamen
Werd mijn Rozeken benauwd
Kom zei ze zo , wij gaan naar huize
Kom zei ze zo , want t'wordt reeds laat
O zei ze , daar vliegt een vledermuize
Kom met spoed nu kameraad
k'Deed haar schaverdijntjes van haar voetjes
O dat was iets da'k geerne deed
k'Trok een oogske , k'ben een van die kapoentjes
Ziet voor u gij slimme kadee
Maar opeens dat gaf ne krak , t'ijs dat brak
Allebei lagen wij tot boven ons zij
In het ijskoude water te plonsen en te spartelen
Help mij smeekte ze God sta me bij
Ja rechtuit gezeid : k'had er kompassie mee

k'Hielp haar gauw uit het water trekken
Allebei zo nat als mest
Konden wij er van onder trekken
Was me dat een kerremis
Half bevrozen gingen wij samen
Arm aan arm , het was zo koud
Toen we aan ons huizeke kwamen
Waren we zo stijf gelijk hout
En dan riepen al die jonge kerels
Kijk ne keer wat een aardig paar
Aan dat meiske haar rokken hangen pegels
k'Zag permentelijk , ja t'was waar
En ik zei aan mijn liefste zoet , hou u goed
Wat malheur , k'welde haar gelijk voor altijd
Voor het afscheid nog een kusje geven
Maar heur jak en mijne frak die waren , t'is waar
Vast aaneengevrozen , wij konden niet van elkaar

Meer dan twee , driehonderd mensen
bleven lachend rond ons staan
Er kwam een agent van politie
Die vroeg : Hoe is dat gegaan ?
Mijn klein broertje liep naar mijn vader
Heel bevreesd en dat ventje sprak
Kom gauw mee , want onze Charel is aan een meiske vastgeplakt
Zij goten ons los met emmers warm water
In het midden van de straat
Ik was blij , maar twee drij dagen later
Riepen de kinderen achter mij
Die heeft gelijk een hond gedaan
Ziet hem gaan
En als ik met mijn Rooske een wandelingsken doe
Roepen alle mensen : Pas op zulke maatjes
Zeg mijnheer , plakt niet meer , en tegen mijn roos :
Zie , dat is dat meisje dat aan haar vrijer vroos
              --------------------------------