The Doobie Brothers

The Doobie Brothers is een Amerikaanse rockgroep die in 1969 werd opgericht door Tom Jonston en John Hartman. Ze heetten dan nog Pud en in 1970 wordt het The Doobie Brothers met extra leden erbij. Doobie is een andere naam voor joint. Ze treden veel op en krijgen zo een platencontract. Het imago is dan vooral nog dat van bad boys met leren jassen en motoren. Maar al met het debuutalbum hoor je meer country en akoestische gitaren. De groep krijgt wat meer vorm en in 1972 hebben ze een eerste hit te pakken met Listen to the music. Ze zetten de trend door met in 1973 het nummer Long Train Running.

Het gaat echter slecht met de gezondheid van oprichter en zanger Tom Johnston en ze zoeken een invaller voor de zang: Michael McDonald. Johnston blijft in de groep, maar zingt veel minder en vooral dan op de achtergrond. Enkele jaren later zal hij dan toch de groep verlaten. Met McDonald krijgt de groep een andere sound. Maar dat is zeker niet minder. In 1978 scoren ze met What a fool believes dat een nr 1-hit wordt en 3 Grammy Awards binnensleept. Het succes en feit dat nu alles vooral rond McDonald draait, zorgt voor wrevel en later ook voor minder goeie kritieken die vinden dat de originele sound van The Doobie Brothers verdwenen is. Als nu ook Pat Simmons er mee stopt, geven ze nog een afscheidstournee om er mee op te houden.

In 1987 komt er een reünie van 12 optredens met telkens wisselende bezetting, bestaande uit zo goed als alle grote namen die ooit in de groep gezeten hebben. Ze hebben de smaak te pakken en na een tijd nemen ze terug nieuw materiaal op. Zonder McDonald met de sound van de beginjaren. Er is een soort open-deur beleid naar de ex-leden zodat in de loop der jaren de groep nog actief blijft, maar regelmatig wisselt van bezetting. Van de originele bezetting draaien anno 2013 Tom Johnston en Patrick Simmons nog altijd mee. Michael McDonald heeft buiten een enkel gastoptreden niet meer mee gespeeld.