Ricardo Montaner
Ricardo Montaner - Los que se aman Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Los que se aman
Wanneer je verliefd wordt Dekt met glorie kleding verstrekt, Je zegt dat gestolen gedichten de jouwe zijn En bewaar je in dozen de liefde brieven. Wanneer je verliefd wordt Net als een huwelijksreis wil je elke minuut En de afleidingen die ook de jouwe zijn En je wikkelt je Jaloezie met een cellofaan. Verliefden geven kussen Een voor een, als er spionnen zijn Door honderden als ze het niet zien Meer dan de hemel. Wie die van elkaar houden sturen berichten Op de Radio's Of in de schors van een boom Van je straat. Wie van elkaar houden, Wie van elkaar houden, Wie van elkaar houden... Wanneer je verliefd wordt Niet alleen hand in hand gaan, Niet genoeg handen te knuffelen, Zelfs door de telefoon gaat de liefde. Verliefden geven kussen Een voor een, als er spionnen zijn Door honderden als ze het niet zien Meer dan de hemel. Wie die van elkaar houden sturen berichten Op de Radio's Of in de schors van een boom Van je straat. Zelfs eten ze de liefde Met de kleuren van de lippen, Of in een eenzame bank, Van een plaats in het leven. Verliefden geven kussen ......
Los que se aman
Cuando enamoras Te cubres de gloria con ropa prestada, Te robas poemas dices que son tuyos Y guardas en cajas las cartas de amor. Cuando enamoras Una luna de miel quieres cada minuto Y las distracciones que también son tuyas Y envuelves los celos con un celofán. Los que se aman se dan los besos De uno en uno, si hay espías De cien en cien si no los miran Más que el cielo. Los que se aman envían mensajes En programas de la radio O en la corteza de algún árbol De su calle. Los que se aman, los que se aman, los que se aman... Cuando enamoras No basta con ir tomados de la mano, Ni bastan las manos para los abrazos, Y hasta por teléfono se te va el amor. Los que se aman se dan los besos De uno en uno, si hay espías De cien en cien si no los miran Más que el cielo. Los que se aman envían mensajes En programas de la radio O en la corteza de algún árbol De su calle. Hasta se comen el amor, Con la pintura de los labios, O en algún banco solitario, De una plaza en la vida. Los que se aman se dan los besos......