Paul Van Vliet
Paul Van Vliet - Boksbal songtekst
Je score:
Ik ben nog opgevoed met Jongens zijn nooit moe En jongens zijn nooit ziek En jongens huilen niet En je gevoel en je verdriet Vergeet dan maar Je houdt je kaken op elkaar Want jongens zijn nooit bang En wat je hart je ingeeft Is van geen belang Je houdt je hersens er maar bij Vecht je vooruit en Vecht je vrij! Dus deze vuisten Hebben hard geknokt En wie in de weg stond Naar de top Kreeg harde rammen voor zijn kop Want jongens moeten scoren Jongens moeten hogerop En daarom zei ik: Ik hoef niemand om me heen Want ik heb niemand nodig Ik doe het wel alleen En dat wat ook maar iets had Van een compromis Was niets voor mij Want jongens moeten ’t maken Daarom zei ik: Hier ben ik en lazer op En ga opzij! En pas veel later kwam de tijd Voor het gevoel De tederheid Dat ik kon zeggen: Ik ben zwak Ik voel me niet op mijn gemak Ik ben de weg De richting kwijt En deze vuisten Hard gebald in jarenlange strijd Die gingen open Met de tijd In zoeken en onzekerheid Ik heb toen een dag gezegd: Dit is toch waanzin Dit gevecht Ik wil en kan het niet alleen En wil mijn vrienden om me heen En ik wil jou Jouw zachte kracht Jouw lieve warmte in de nacht Ik wil die race niet naar de top Van altijd meer en hogerop Ik wist ineens Ik hoef me niet meer te bewijzen Dit was de laatste keer Ik ga wel door Ik hou wel vol Ik geef niet op Maar vechten met mezelf En voor mezelf Doe ik niet meer Maar als er iemand komt Een dag Die zich vergrijpt aan jou Of aan dat kind Of aan mijn vrienden waar ik van hou Dan denk ik dat mijn oude drift het wint En dat ik dan zo hard als toen Weer deze vuist Zijn werk laat doen En voor die dag - Je weet het nooit – Die dag van onverwachte razernij Houdt deze jongen Met een boksbal Zijn conditie Voor de zekerheid maar bij