Uwierzyłby ten, kogo sny

policzył na liczydłach swych

na niebie ktoś, na niebie hen.

Uwierzyłby dopiero ten.

Na pożegnanie, na pożegnanie

spojrzeć wstecz - łatwa rzecz.



A taki, co niedawno go

zrzucono z chmur, by pożył,

to taki w nic nie wierzyć chce

i nie uwierzy w słowa te,

i na dzień dobry, na dzień dobry

spojrzeć wstecz - trudna rzecz.



Trzeba z chwili mieć,

to co w chwili trwa.

Nie przeoczyć nic,

szukać aż do dna.

Trzeba wierzyć, że jeśli kochać,

to na zawsze.

A gdy nawet ból,

trzeba nie dać się.

Nie dać ściągnąć w dół,

mówić głośno nie!

Trzeba budzić się 

i od rana tańczyć w myślach.



Nie czekaj aż w lusterku twarz

zmarszczona jak rodzynek,

lecz z cudzych spraw pomyłek garść

i podpowiedzi spróbuj skraść.



Trzeba z chwili mieć,

to co w chwili trwa.

Nie przeoczyć nic,

szukać aż do dna.

Trzeba wierzyć, że jeśli kochać,

to na zawsze.

A gdy nawet ból,

trzeba nie dać się.

Nie dać ściągnąć w dół,

mówić głośno nie!

Trzeba budzić się 

i od rana tańczyć w myślach.