Jan Rattaplan trèk door de lande, mit zien viool es gouwe vrind.
Jeederein vuilt zich gelökkig, es hae mit zien sjpeel begint.
Löstig klink zie zònnig leidje, Jan Rattaplan sjpeelt zoo zoo fein.
Mer eedere jong, dae haet zie maedje, mer Jan allein, dae haet 'r gein.
Jan allein, dae haet 'r gein.

Jan Rattaplan besjpeeld de sjnaore, hae sjpeelt van blietsjap en verdreit.
Noe ens lachend biej 't veule, dan weier zunk hae biej zeen leid.
Jonges maedjes kom toch heure, Jan Rattaplan sjpeelt toch zoo fein.
Mer eedere jong vried mit ei maedje, Jan allein vried mit gein ein.
Jan allein vried mit gein ein.

Jan Rattaplan, dae sjtille sjpeelman, trèk mit zien fiedel door 't landj.
Woo hae kump, dao geit de blietsjap, mit de leifde handj in handj.
Eederein is opgetaoge, Jan Rattaplan sjpeelt toch zoo fein.
Mer eedere jong dae kus ei maedje, mer Jan allein, dae kus d'r gein.
Jan allein, dae kus d'r gein.