Ik heb het landschap hier veranderd
Ik plukte heelder velden leeg
De mooiste anjers, mooiste donkerrode rozen
Dus ik hoop dat je ze kreeg
Ik schreef je honderdduizend brieven
De weekste romantiek voorbij
Waarin ik hunker naar jouw zoete feromonen
Hunker jij ook zo naar die van mij

Toen ik vertrok stond je te janken
Dat je me vreselijk missen zou
Maar ik begin je te verdenken van theater
Ik hoor al maanden niks van jouw
Je krijgt de schijn van een dievegge
Die mijn geduld en charme tart
Die mij negeert en zonder blozen hard to get speelt
Dat ze mij beroofde van mijn hart
Wat ben je hard oh Jozefien

Jozefien
Nooit geweten dat een man een vrouw zo graag kon zien
Jozefien 
Jozefien 
Tot aan mijn liezen in de modder
Kom en trek mij op het droge Jozefien

Is het waar wat wordt gefluiserd
Ik hoor verhalen over jou
Dat je de attractie bent op ieder nachtelijk feest
Je tussen vreemde lakens wakker worden zou
De liefde heeft me nooit verraden
Ze heeft me telkens weer ontroert
Maar door jou krijgt ze't uitzicht van een slagveld
En mijn legers worden koud gevloerd door die van jou Jozefien

Jozefien
't is niet eerlijk dat een man een vrouw zo graag kan zien
Jozefien oh Jozefien
Tot aan mijn liezen in de modder
Kom en trek mij op het droge Jozefien

Want ooit was ik je generaal
Tot grootse heldendom in staat
Maar zonder te verpinken degradeer je mij weer terug tot een soldaat

Oh Jozefien
Zeg me wil je heel Europa
De hele wereld dan misschien
Kom zeg maar wat je wil en ik verover het voor jou
Alleen voor jou 
Alleen voor jou Jozefien
Oh Jozefien
Mijn keizerrijk in ruil voor al jouw warme liefde Jozefien