Jelle cleymans

Jelle Cleymans (08/08/1985) is naast zoon, broer en kleinzoon, ook reeds 10 jaar actief als zanger, acteur, presentator en liedjesschrijver. Maar laat ons uit eerbied voor de chronologie, beginnen bij het begin.

Jelle kreeg namelijk voor het eerst een kleine, maar charmante televisieopdrachtjes toen hij amper 11 was. Hij speelde toen “Pieter” in De kotmadam en gaf tegenspel aan Gaston Berghmans in De Gaston Berghmans show. Twee jaar later vertolkte hij “de rosse” in Lili en Marleen en presenteerde hij het kinderblok KTV van Canal+.

Ook op de planken kon hij zijn eerste ministapjes zetten. Het grote “Les Misérables” kwam naar Antwerpen en zocht 9 jongens om Gavroche te spelen. Jelle deed auditie, bekwam het rolletje, en deed samen met zijn zus 4 maanden kostbare musicalervaring op.

Begin 2000 werd Jelle gecast voor de vaste rol van Tom Smit in de Eén reeks “Liefde en geluk”. In deze wat in de vergetelheid geraakte dramedy speelde hij samen met namen als Sien Eggers, Jan Steen en Frans Van der Aa. Gastrollen in o.a. “Flikken”, “Spoed” en de langspeelfilm “Blinker” volgden kort hierop.

Met zijn vrienden Jonas Van Geel, Jef Hoogmartens en David Bracke maakte hij de cabaretvoorstelling “Ge4endeeld”. Deze productie ging op 25 mei 2002 in première. Een dikke maand later begonnen de opnames van de Studio100 jeugdreeks Spring.

“Spring” betekende het echte begin van Cleymans’ carrière. Eind 2002 kwam het voor het eerst op antenne, en al snel groeide het programma uit tot een hit. Letterlijk en figuurlijk, want de begintune van de serie schopte het tot 8 weken nummer 1 in de Ultratop. Jelle, die deze tune eigenlijk eerder toevallig had ingezongen, werd frontman van de jongerengroep “Spring”. Samen met zijn collega’s Damian Corlazzoli, Anneleen Liègeois en Cara Van der Auwera, bracht hij 3 fullalbums uit, speelde hij 3 grote “In concert” tournees en maakte ze o.a. het podium van marktrock, suikerrock en de Lokerse feesten onveilig. Hun grootste hits werden Spring, Jong, Te min voor Anja en Met de trein naar Oostende.

Gelijktijdig met de uitzending van de eerste Spring reeks, versterkte Jelle het Ketnetwrapteam. Hij zou gedurende 5 jaar een vast gezicht van deze zender blijven. O.a. ook de programma’s “Gebuisd” en “Op schok” werden door hem op Ketnet gepresenteerd.

Voor Eén verzorgde hij samen met Ilse Van Hoecke de presentatie van “Eurokids 2005 en 2006” en de commentaar bij het “Junior Eurovisiesongfestival” te Boekarest.

Vanaf 2006 begon Jelle ook op ander gebied zijn horizonten te verruimen. Het was bijvoorbeeld in dat jaar dat hij de rol van “Bert Gorissen” aangeboden kreeg in de Vlaamse kaskraker Windkracht 10, Koksijde rescue. Deze film kon rekenen op 225000 bezoekers en op veel interesse uit het buitenland.

Een jaar later stapte Cleymans alweer in een nieuw avontuur. Hij mocht Kuifje gestalte geven in de musical Kuifje – De zonnetempel. Voor deze vertolking kreeg Jelle de Vlaamse Musicalprijs voor beste mannelijke hoofdrol. Ook regisseur Frank Van Laecke viel toen in de prijzen.

Het is diezelfde Frank Van Laecke, die dat jaar zijn volgende plannen uit de doeken zou doen. Hij zou samen met Studio100 de musical “Daens” maken, naar de verfilming van Stijn Coninckx uit 1992. Jelle werd gevraagd voor de rol van jonge socialist Jan De Meeter. In oktober 2008 ging deze megaproductie in première. Er zouden uiteindelijk 220000 Vlamingen komen kijken.

Na een samenwerking van meer dan 6 jaar, scheidden uiteindelijk de wegen tussen Jelle en Studio100. Na een fantastische, maar ook heftige Spring en Ketnet periode was het tijd voor iets anders.

Zo werd Jelle reeds begin 2008 geïntroduceerd als Jens in de populaire Eén soap “Thuis”, speelde hij Christopher Wren in “De muizenval” van Agatha Christie en deed hij erg veel stemmenwerk.

Toch wilde Cleymans vooral muzikaal een andere weg inslaan. Hij had altijd louter als uitvoerder muziek gemaakt, maar schreef inmiddels zelf veel materiaal. De eerste resultaten waren te horen in de drie boeken die hij samen met zijn moeder Karin Jacobs maakte. Zowel in “Op een surfplank naar de maan”, “Foetsie” als in “1, 2, 3 bijna” draait het in de eerste plaats om de kindergedichten van mama Karin, die Jelle dan weer op zijn beurt op muziek heeft gezet. Moeder en zoon toerden ook door heel Vlaanderen met de theatervoorstellingen “Op een surfplank naar de maan” en “Foetsie”.

Na 3 Chimay kleinkunstterras zomertournees samen met Barbara Dex, en de succesvolle cc tour KleinKunsteiland, waar hij mocht zingen aan de zijde van o.a. Lucas Van den Eynde en Jackobond, achtte Jelle de tijd rijp voor een eerste Nederlandstalige soloalbum. Die plaat heette “Naakt doe ik de afwas” en kwam op 17 september 2010 uit. Een gelijknamige cc tour volgde.

In 2011 was Jelle zowel te zien in Agatha Christie’s “10 kleine negertjes”, als in de musical klassieker “Fiddler on the roof”, waar hij voor het eerst samen met zijn moeder en zus op de bühne mocht staan. In de zomer van datzelfde jaar vertolkte Jelle tevens de rol van Joris in de langspeelfilm “Allez Eddy!” van regisseur Gert Embrechts. Andere acteurs waren o.a. Peter Van Den Begin, Els Dottermans en Barbara Sarafian. Diezelfde periode besliste hij tussen pot en pint samen met bloedbroeder Jonas Van Geel om hun toen reeds 7 jaar bestaande Nederlandstalige covergroep “Mannen op de baan” om te dopen tot “Cleymans & Van Geel”. Na een kleine tussenstop als Robin Hood in de gelijknamige Studio100 musical, werkte Jelle in de zomer van 2012 samen met Jonas Van Geel een geslaagde tournee af, met de Gentse feesten en de Palm Parkies als absoluut hoogtepunt. De twee vrienden zijn nog steeds onderweg samen met hun groep. Een einddatum van dit project is voorlopig niet in zicht.

Na de gesmaakte vertolking van Wolfgang Amadeus Mozart in “Amadeus”, waar Jelle aan de zijde mocht staan van zijn goede vriend Peter Van De Velde, was hij samen met Peter en die andere goede vriend Jonas Van Geel in 2014 ook te zien in de spektakelmusical “14-18”, waar hij de hoofdrol “Jan Laenens” gestalte mocht geven. Naar deze grote succesmusical van Studio100, Frank Van Laecke en Dirk Brossé kwamen zo’n 335000 mensen kijken. Ongezien in Vlaanderen.

Maar Jelle slaagde erin onderweg nog een plaat bij elkaar te schrijven. Februari 2013 bracht hij “Welk oog en hoeveel tranen” uit; zijn ode aan de imperfecte liefde. De titelsong bleek een schot in de roos. Het nummer steeg naar plaats 1 in de Vlaamse top 10 en het kreeg van het radio 2 publiek de prijs voor het beste Nederlandstalige nummer van dat jaar. Een opvolger kan dus niet achterblijven. “Napoleon XXIII” verschijnt in het najaar van 2015. Jelle wordt 30, en stelt zich de vraag of hij het leven wel al voldoende gediend heeft en omgekeerd. De single “Kevin Janssens niet” is nu al te horen op de radio.