Ze was zo mooi en zo jong
en het puntje van mijn tong
raakte de zon
nou ja dat is een lyrische gedachte
want ik zag hoe ze naar mij lachte
en ik keek naar haar dit
en ik keek naar haar dat
en zij keek naar mij
en ze neuriede wat
en ik liep toen naar die snoes
en ik zei: Wat denk je van patat met appelmoes?
en verder heb ik niets uitgekregen
want ik ben toch zo verschrikkelijk ontiegelijk verlegen

Dus ik at met die snoes
patat met appelmoes
en het geroezemoes
van de straten
vulde de hiaten
want ik dacht: Waar moet ik over praten?
waar zou ze van houden?
Van zwemmen of van racen in een snelle MG
van Shakespeare lezen met de kat op haar knie
of hield ze soms van vrijen
en had ze lange rijen
lange rijen van stoeren binken
dan zou haar bed er naar stinken
maar daar zag ze niet naar uit,
en ik moest wat zeggen..
en daarom riep ik luid:
...'t Is mooi weer vandaag,
vind je niet?
ik heb thuis een parkiet
wat heb je een beeldig jurkje aan
waar kom je eigenlijk vandaan?
en ik zag hoe ze zachtjes lachte
en hoe ze dacht: Wat een halve zachte
en verder heb ik er niets uitgekregen
want ik ben toch zo verschrikkelijk ontiegelijk verlegen

Maar toch was ze voor mij het je'tje van het
en opeens zei ze: Ik wil naar bed!
En ik verslikte me in de worteltjes met rapen
maar ze wou naar bed, om te slapen
En toen zei ze: Nou dag, het beste met de geiten
en ik zei: Nou dag, en toen was ze pleite
en ik heb niet eens een klein zoentje gekregen,
maar ik ben ook zo verschrikkelijk ontiegelijk verlegen.