Toen ik 21 was
zong ik al uw regels
oh mon amour
mon doux, mon tendre
merveilleux amour
voir un ami pleurer
over de moed een jood te zijn
de oude man met zijn versleten neus
de hoer met pijpekrullen
de Ridders van het Gulden Vlies
de Waalse en de Vlaamse boerenlullen
walste ik
op uw refreinen

Ik zong uw goed
een kwart eeuw lang
in hallen, zalen
theaters
en op pleinen

In regen, wind
door spots verblind
in Amsterdam, Berlijn
New York, Parijs,
de Filippijnen

Weet ik of u mij hoort
in hemel of in hel
daarboven bij de sterren?
Zingt u voor de engelen
of sidderend bij het vagevuur?
Bent u de minstreel van de Lieve Heer?
Mephisto's troubadour?
Bent u het die mij ziet?
Een verre zoon
waarvan de moeder niemand kent
Rosa Rosae Rosam
een doodgewone fan
of pelgrim
op weg naar de Olympia

Ik zong uw goed
kwart eeuw lang
hallen, zalen
theaters
en op pleinen

Regen, wind
door spots verblind
Amsterdam, Berlijn
New York, Parijs de Filippijnen

Maar als ik weer
in warme voorjaarsstorm
geniet van bijval
die neerdaalt
van balkon
en opstijgt uit parterre
en dank ik dan
het hooggeëerd publiek
klopt steevast
in mijn hart een stem
die zegt:
En ik dank u, meneer
Jacques Brel,
ik dank u wel.