Henk Wijngaard
Henk Wijngaard - Breng me naar huis songtekst
Je score:
Het asfalt glom En verried het silhouet Van de knaap met plunjezak En zeemanspet Het kiezen van Het ruime sop En de woeste zee En ik zei: schertsend Klim aan boord En ga maar mee Zijn holle ogen staarden leeg Langs me heen Toen ik hem vroeg: waarheen? Zei die alleen: Breng me naar huis Waar men al zolang op me wacht Waar de wind huilt Maar straks de maan weer lacht Hij zei niet echt, waar naar toe Alsof ik wist waar het was Slechts, ik ben moe En ik wil er rusten In het groene, groene gras Zwart was de nacht Toen die in het niets verdween Ik liep hem na Wilde weten, waarheen Ik merkte hoe De maan plots vol en helder scheen En las verschrikt Op een oude marmeren steen Ver van hier Ligt in een eenzaam zeemansgraf Mijn lieve zoon En toen de naam die hij me gaf Breng me naar huis Waar men al zolang op me wacht Waar de wind huilt Maar straks de maan weer lacht Hij zei niet echt, waar naar toe Alsof ik wist waar het was Slechts, ik ben moe En ik wil er rusten In het groene, groene gras Hij zei niet echt, waar naar toe Alsof ik wist waar het was Slechts, ik ben moe En ik wil er rusten In het groene, groene gras