Hans Dorrestijn
Hans Dorrestijn - de moeder songtekst
Je score:
Moeder, nu ga je sterven Je weet al niet meer waar je bent Je laat je plas weer lopen Je rochelt als een ouwe vent Zeg niet dat het onverwacht komt Je kraakte als een vermolmde brik Na je levenslang geweeklaag Is het wachten op je laatste snik Moeder, nu ga je werk'lijk Ik moet zeggen: Het werd tijd Straks loop ik misschien wat lichter Ik smeek je moeder, overlijd Naast de stofzuiger gevonden Die de hele ochtend had geloeid Geheugenloos en je urine Had het halve tapijt besproeid Je had zelfs geen mulo moeder Maar je was heel je leven leep genoeg Zwak en willoos, maar je zorgde Dat ik je als een kleuter droeg Ik tors je nog mee op mijn schouders Vijfendertig, half gek Moeder, stijg af! Mijn knieen knikken En je kruis plakt in mijn nek Ik weet wel dat je murw gebeukt werd (Een oorlog waar je van verloor) Maar dat maakt je gewicht niet minder Moeder, schenk je zoon gehoor Je bent oud en wijs genoeg nu Stijg eind'lijk af op eigen kracht En verdwijn zonder je nood te klagen Verdwijn zwijgend in de nacht (c) Hans Dorrestijn