Emilie Autumn
Emilie Autumn - 306 Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
306
Drie honderd en zes In slechts zes jaar Als het een ongeluk was Waar zijn de tranen Ik ben nog steeds ongeïdentificeerd Achter de kathedraal Is waar mijn lichaam zich verstopt Maar ik zit er niet in Slechts één van zestien In slechts één dag Als het een spel was Waarom kon ik dan niet spelen Ik ben de verlater Maar nog steeds blijf ik achter En mijn bevroren polsslag versnelt Terwijl het duistere plot zich verdikt Zoals een verhaal dat ik hoorde Een leven geleden Waar een meisje (En dit is grappig) Haar leven nam Maar wat ze niet wist Is hoe lang er nodig is Voor het water om te stijgen En voor de ademhaling om te stoppen met vechten En voor de kou om haar ogen te sluiten Moreel speelt Op podiums van zonde De makkelijke weg eruit Of de makkelijke weg erin Ik ben nog steeds over-verheerlijkt Mijn redenen om te leven Waren mijn redenen om te sterven Maar ze waren tenminste van mij Nu heb ik ongebonden vrijheid Snij de linten van het leven door Het pistool Het vergif De strop Of het mes Ik heb mijn instrument gekozen En geen vaarwel gezegd Terwijl mijn bevroren polsslag versnelt En het duistere plot zich verdikt Zoals een verhaal dat ik gehoord had Een leven geleden Waar een meisje (En dit is grappig) Haar leven nam Maar wat ze niet wist Is hoe lang er nodig is Voor het water om te stijgen En voor de ademhaling om te stoppen met vechten En voor de kou om haar ogen te sluiten
306
Three hundred and six In only six years If it was an accident Where are the tears I am still unidentified Behind the cathedral Is where my body hides But I'm not inside Just one of sixteen In only one day If it was a game Then why couldn't I play I am the abandoner But still I remain And my frozen pulse quickens As the black plot thickens Like this story I heard A lifetime ago Where a girl (And this is funny) Took her life But what she doesn't know Is how long it takes For the water to rise And the breath to stop fighting And the cold to close her eyes Morality plays On stages of sin The easy way out Or the easy way in I am still over-glorified My reasons to live Were my reasons to die But at least they were mine Now I've freedom unbound Cut the laces of life The pistol The poison The noose Or the knife I have chosen my instrument And said no goodbyes As my frozen pulse quickens And the black plot thickens Like this story I heard A lifetime ago Where a girl (And this is funny) Took her life But what she didn't know Is how long it takes For the water to rise And the breath to stop fighting And the cold to close her eyes