Eduard Jacobs
Eduard Jacobs - Brief van een dienstmeisje aan haar moeder songtekst
Je score:
Lieve Moeder 'k Zal eind'lijk, moeder, u eens melden Hoe ik het schik hier in de stad 'k Heb lang gewacht, omdat zo zelden Ik eens een rustig uurtje had Nu zijn de dames uitgereden In 'n open koets, heel chic gekleed Daar hebben ze een bedoeling mede Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Ik zal het hier wel kunnen rooien Al is de dienst 'n beetje zwaar Mevrouw is heel goed voor d'r booien En ook de dames, dat is waar Eerst dacht ik dat 't 'r dochters waren Maar geen zegt moeder, naar 'k weet Ik hoorde laatst dat wel verklaren Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Het schijnen rijke lui te wezen Me dunkt dat kan niet anders zijn Zij eten soep, ook wel twee vleezen Een pudding, bier en ook soms wijn En dan voor 't raam na het dineren Blijven zij saam in d'r ochtendkleed Dat noemen ze, laat 'k eens practiseren Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Somwijlen gaat 'n juffie henen - 'n Nieuwe komt dan daad'lijk weer Nog deze week kwam een uit Wenen Ze werd gebracht door 'n meneer Die noemen ze: "Meseu Antointje" 't Is een fransoos, als ik 't wel weet Hij heeft daar zeker ook 'n baantje Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Wat schrok ik toen voor 'n paar weken Politie opeens naar binnen kwam Ze moesten juffrouw Elsa spreken Waarop men 't meisje medenam Ik hoor haar ouwelui in Laren Zijn niet gesticht met wat ze deed Zij is ook nog pas zestien jaren Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Mevrouw riep gister me beneden Er zat een heer in de salon Ze zei: " 'k ben over je tevreden Drink maar eens mee met de baron Ik ga intussen even horen Hoe laat de meisjes zijn gereed" Toen vroeg die heer iets aan mijn oren Maar 'k ben vergeten hoe dat heet Als ik mevrouw goed blijf bedienen Heeft ze laatst tegen me gezeid Dan kan ik heel veel geld verdienen En dan neemt zij een tweede meid Ik hoef me dan niet in te spannen En ik ga ook als juf gekleed En daarbij schold ze op de mannen Maar 'k ben vergeten hoe dat heet