De Strangers
De Strangers - strangerstonnen songtekst
Je score:
on de zee, had ik ne keer of twee dik ambras, mè mijnen gendarm op de plage zag ik mor efkes hiêl consjuus, nor joenge wefkes zij zee: hoe, komde mè mij ni toe ouwen bok wa zoude na wille.. 'k zee da d'opslag nen bok ied'ren dag van tijd e gruun blaai-ke mag schat, 't weurd tijd da w'ons 'n nief voituur kope want diên ouwen bak go d'op ze lest lope den biël hee wa spel on de kulas 'k veul precies, vuil bougies rammele in de nokkenas 'k moet al antigel in de cartèr kappe g'hoort me chappement tege den bar-choc flappe los deur de planchê moet ik al mee trappe 'k maak het kort en 'k gooi diên bak op 't stort 'k heb er toch wer is gelege, dees jaar kan ik er wèr tege 'k heb ne lastenbrief gekrege, gef af, gef af, gef af, gef af taks op mossele en fritte taks op brillen en gebitte taks veur zwarte en veur witte, gef af, gef af, gef af, gef af ze zulle nog probere, al zedde gij gestroopt van oe te taksere. . op kinne-kes die ge zelf koopt taks veur metsers en bekisters taks veur nonnekes en pristers giênen taks veur ons ministers, da's straf, da's straf, da's straf, da's straf go d'in Brussel is lakker dinere vraagt dan zonder mankere in het Vloms nor ne pla dan hoorde ga ...comprends pas as ze dan wille probere om in 't Frans te lamére zegt dan: "hé wa d'is da wa krijde na ...comprends pas" zedde dan on't ete, dan ston ze op de loer en ge leest van hun gezichten, wa d'is da na veur nen boer zegd'in 't Vloms veur da feestje te sluiten ge kunt nor oe centen is fluiten mor gelooft me dan vrij ...dan spreke zij Vloms lak wij ... 'k danste met 't licht hiêlmol uit mè 'n poes die'k nog nooit had gezien goe lakker snuit tege snuit ge kunt denke wa gank da kik ging dans is gedaan, 't licht ga terug aan zien'k neffen ons iênen staan, diê zee "'k zèn heure vent gij hèt prijs." en diê sloeg mijn vitrin in spijs ... op mijnen tram van 't Kiel tot aan den Dam stoeng 'n madam op mijnen groten teen ik docht on 't Zuid, mens da d'houwe kik ni uit 'k zag is nor da zwaargewicht, mor 'k hield opslag m'n wafel dicht tot op 't Sint Jansplein, 'k wier mottig van de pijn 'k vroeg heur beleefd en lief madam aa poezelig voetje sta bove op mijn pootje krij'k ik da d'is terug want da's me gerief ventje lief, zee mijne schat, zit ni te meuzze zo'nen hoed veur duzend frang, da's 'n okkeuzze van boven al da fruit, zeg zied'is wa nen hoop opzij staan pinkers, want dan zien ze waar da'k loop on de rand d'r hangd'n goot, da's veur de rege on m'n vool d'r kunde goe d'oe voeten on vege in.'t midde sta d'r nog 'n televieze-anten' zeg hoe kunde na tege zo'n hoei-ke zen