on de zee, had ik ne keer of twee
dik ambras, mè mijnen gendarm
op de plage zag ik mor efkes
hiêl consjuus, nor joenge wefkes
zij zee: hoe, komde mè mij ni toe
ouwen bok wa zoude na wille..
'k zee da d'opslag nen bok ied'ren dag
van tijd e gruun blaai-ke mag

schat, 't weurd tijd da w'ons 'n nief voituur kope
want diên ouwen bak go d'op ze lest lope
den biël hee wa spel on de kulas
'k veul precies, vuil bougies rammele in de nokkenas
'k moet al antigel in de cartèr kappe
g'hoort me chappement tege den bar-choc flappe
los deur de planchê moet ik al mee trappe
'k maak het kort en 'k gooi diên bak op 't stort

'k heb er toch wer is gelege, dees jaar kan ik er wèr tege
'k heb ne lastenbrief gekrege, gef af, gef af, gef af, gef af
taks op mossele en fritte
taks op brillen en gebitte
taks veur zwarte en veur witte, gef af, gef af, gef af, gef af
ze zulle nog probere, al zedde gij gestroopt
van oe te taksere. . op kinne-kes die ge zelf koopt
taks veur metsers en bekisters
taks veur nonnekes en pristers
giênen taks veur ons ministers, da's straf, da's straf, da's straf, da's straf

go d'in Brussel is lakker dinere
vraagt dan zonder mankere
in het Vloms nor ne pla
dan hoorde ga ...comprends pas
as ze dan wille probere
om in 't Frans te lamére
zegt dan: "hé wa d'is da
wa krijde na ...comprends pas"
zedde dan on't ete, dan ston ze op de loer
en ge leest van hun gezichten, wa d'is da na veur nen boer
zegd'in 't Vloms veur da feestje te sluiten
ge kunt nor oe centen is fluiten
mor gelooft me dan vrij ...dan spreke zij
Vloms lak wij ... 

'k danste met 't licht hiêlmol uit 
mè 'n poes die'k nog nooit had gezien 
goe lakker snuit tege snuit 
ge kunt denke wa gank da kik ging 
dans is gedaan, 't licht ga terug aan 
zien'k neffen ons iênen staan, diê zee 
"'k zèn heure vent gij hèt prijs." 
en diê sloeg mijn vitrin in spijs ...

op mijnen tram van 't Kiel tot aan den Dam
stoeng 'n madam op mijnen groten teen
ik docht on 't Zuid, mens da d'houwe kik ni uit
'k zag is nor da zwaargewicht, mor 'k hield opslag m'n wafel dicht
tot op 't Sint Jansplein, 'k wier mottig van de pijn
'k vroeg heur beleefd en lief
madam aa poezelig voetje sta bove op mijn pootje
krij'k ik da d'is terug want da's me gerief

ventje lief, zee mijne schat, zit ni te meuzze
zo'nen hoed veur duzend frang, da's 'n okkeuzze
van boven al da fruit, zeg zied'is wa nen hoop
opzij staan pinkers, want dan zien ze waar da'k loop
on de rand d'r hangd'n goot, da's veur de rege 
on m'n vool d'r kunde goe d'oe voeten on vege
in.'t midde sta d'r nog 'n televieze-anten'
zeg hoe kunde na tege zo'n hoei-ke zen