David Bisbal
David Bisbal - Digale Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Digale
Mijn hart was niet in staat om te vergeten Deze trieste ogen Dromerig, waar ik van hield Ik verliet het om een illusie te veroveren En ik verloor haar spoor En nu weet ik dat zij het is Alles waar ik naar zocht En nu ben ik hier Zoek haar opnieuw en wat er niet meer is Wat er was Misschien hebt u haar gezien Vertel haar... Dat ik altijd van haar hield En dat ik haar nooit vergeet Dat mijn leven een woestijn is En ik ga dood van de dorst En vertel haar ook Dat ik alleen naast haar kan ademen Er is geen schijn in de sterren En ook de zon verwarmd me niet En ik ben hier heel alleen Ik weet niet waar het was Alsjeblieft vertelt u het haar Er waren zoveel momenten waar ik van hield Dat ik je liefkozing voel En jou geur zit in mijn huid Elke nacht omhelzend naast mij Bedekkend met kussen En tussen duizenden knuffels Het droeg me naar gekkigheid En nu ben ik hier Zoek haar opnieuw en wat er niet meer is Wat er was Misschien hebt u haar gezien Vertel haar... Dat ik altijd van haar hield En dat ik haar nooit vergeet Dat mijn leven een woestijn is En ik ga dood van de dorst En vertel haar ook Dat ik alleen naast haar kan ademen Er is geen schijn in de sterren En ook de zon verwarmd me niet En ik ben hier heel alleen Ik weet niet waar het was Alsjeblieft vertelt u het haar Vertel haar...
Digale
No ha podido olvidar mi corazón aquellos ojos tristes soñadores que yo amé. La dejé por conquistar una ilusión y perdí su rastro y ahora sé que es ella todo lo que yo buscaba. Y ahora estoy aquí buscándola de nuevo y ya no está se fue. Tal vez usted la ha visto dígale.. que yo siempre la adoré y que nunca la olvidé que mi vida es un desierto y muero yo de sed. Y dígale tambien que sólo junto a ella puedo respirar. No hay brillo en las estrellas ya ni el sol me calienta.. y estoy muy solo aquí no sé a dónde fue por favor dígale usted. Fueron tantos los momentos que la amé que siento sus caricias y su olor está en mi piel cada noche la abrazaba junto a mí la cubría de besos y enre mil caricias la llevaba a la locura. Y ahora estoy aquí buscándola de nuevo y ya no está se fue. Tal vez usted la ha visto dígale... que yo siempre la adoré y que nunca la olvidé que mi vida es un desierto y muero yo de sed. Dígale tambien que sólo junto a ella puedo respirar no hay brillo en las estrellas ya ni el sol me calienta... y estoy muy solo aquí no sé que donde fue por favor dígale usted dígale.