“The Marollian Man” (letterlijk: de Marolse man, naar de Brusselse volksbuurt) vertelt de legende van de avond dat Toots Thielemans doorbrak in het New Yorkse jazzcafé The Hickory House. Uiteraard kan jazz dan niet ontbreken, maar Conrad laat zich ook beïnvloeden door country, blues en een streepje indiefolk. Het levert een zeer Western-achtig nummer met geruststellend diepe vocals op. Al is Toots nooit ver weg. Conrad maakt handig gebruik van de ritmesectie van het jazzicoon, en ook protégé Steven de Bruyn (harmonica) is te horen. En als je echt goed luistert, hoor je in de verte enkele stoere cowboys meeneuriën met het catchy refrein.