Bram Vermeulen
Bram Vermeulen - Indianen van de nacht songtekst
Je score:
De dag is weer voorbij en de nacht dringt tot hen door Zij ruikt gevaar en onraad, maar hij geeft geen gehoor Ze scherpt haar blik aan een lichtpunt in de verte Want ze moeten samen voort, ze trekken samen verder Er komt geen eind aan de stad. Neon schreeuwt aan en uit En de regen op het vensterglas: dat is de nacht, die zweet het uit Hier komen de indianen, de indianen van de nacht Op het oorlogspad dat eindigt in een eindeloze jacht Hij ziet overal dingen, nog nooit eraan gedacht Achter gesloten ogen wordt het tweemaal nacht Hij verft zijn wijsvinger aan het donker om hen heen Trekt strepen op hun wangen, aan iedere zijde twee Hier in deze wereld noemt hij hen indianen Die zoeken naar de horizon in het ultieme lichterlaaie Hier komen de indianen, de indianen van de nacht Op het oorlogspad dat eindigt in een eindeloze jacht Hij zweert als liefde licht is, heet ik hier volle maan Maar dan slaat hij op hol. Er is geen houden aan Hij voelt zich als de vlam die zich een weg baant naar het vuur Zij vreest voor de seconde van het allerlaatste uur Hier komen de indianen, de indianen van de nacht Uit hun zwak voor elkaar putten ze samen kracht Het doel heiligt de waanzin die in zijn ogen staat Hij wapent zich met harddrugs tegen alles wat hij haat Maar harddrugs speelt hier cowboy in een mooi wit pak En één die schiet met scherp, via het bloed recht naar het hart Zo kwam Volle Maan die nacht nog aan zijn eind En liet hij zijn liefde achter, nog voor ze het daglicht had bereikt Dit waren de indianen, de indianen van de nacht Op het oorlogspad dat eindigt met een shot zoals verwacht