Barbara
Barbara - Le mal de vivre Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
De pijn van het leven
Het waarschuwt niet als het komt het komt van ver het is van oever tot oever gewandeld zijn smoel weggestopt En dan op een morgen, bij het ontwaken het is bijna niets maar het is daar, het versuft je tot diep in je binnenste De pijn van het leven de pijn van het leven je móet gewoon leven het waard zijn om te leven Je kunt het dragen op je schouder of als een juweel in je hand als een bloem in het knoopsgat of slechts op het topje van je borst Het is niet zo zeer de ellende het is geen Valmy, het is geen Verdun maar het zijn de tranen in de ogen bij de dag die sterft, bij de dag die komt De pijn van het leven de pijn van het leven je móet gewoon leven het waard zijn om te leven Of je uit Rome kwam of uit Amerika of je uit Londen kwam of uit Beijing of je uit Egypte kwam of uit het echte Afrika of uit de Porte Saint-Martin allemaal doen we hetzelfde gebed allemaal gaan we dezelfde weg die lang is en die we toch moeten gaan met de pijn diep in ons binnenste Ze willen ons zo graag begrijpen zij die gekomen zijn met open handen we willen ze niet meer horen dat kunnen we niet, we kunnen het niet meer En helemaal alleen in de stilte in een nacht dat nooit lijkt te eindigen daar moet je plotseling denken aan hen die niet zijn teruggekomen Van de pijn van het leven hun pijn om te leven dat ze móesten leven waard zijn om te leven En zonder waarschuwing, komt het er aan het komt van ver het is van oever tot oever gewandeld met een verstopte lach En dan op een morgen, bij het ontwaken het is bijna niets maar het is daar, het vult je met verwondering diep in je binnenste De vreugde van het leven de vreugde van het leven oh, kom om te leven jouw vreugde van het leven
Le mal de vivre
LE MAL DE VIVRE Ça ne prévient pas quand ça arrive Ça vient de loin Ça c'est promené de rive en rive La gueule en coin Et puis un matin, au réveil C'est presque rien Mais c'est là, ça vous ensommeille Au creux des reins Le mal de vivre Le mal de vivre Qu'il faut bien vivre Vaille que vivre On peut le mettre en bandoulière Ou comme un bijou à la main Comme une fleur en boutonnière Ou juste à la pointe du sein C'est pas forcément la misère C'est pas Valmy, c'est pas Verdun Mais c'est des larmes aux paupières Au jour qui meurt, au jour qui vient Le mal de vivre Le mal de vivre Qu'il à nous faut vivre Vaille que vivre Qu'on soit de Rome ou d'Amérique Qu'on soit de Londres ou de Pékin Qu'on soit d'Egypte ou bien d'Afrique Ou de la porte Saint-Martin On fait tous la même prière On fait tous le même chemin Qu'il est long lorsqu'il faut le faire Avec son mal au creux des reins Ils ont beau vouloir nous comprendre Ceux qui nous viennent les mains nues Nous ne voulons plus les entendre On ne peut pas, on n'en peut plus Et tous seuls dans le silence D'une nuit qui n'en finit plus Voilà que soudain on y pense A ceux qui n'en sont pas revenus Du mal de vivre Leur mal de vivre Qu'ils devaient vivre Vaille que vivre Et sans prévenir, ça arrive Ça vient de loin Ça c'est promené de rive en rive Le rire en coin Et puis un matin, au réveil C'est presque rien Mais c'est là, ça vous émerveille Au creux des reins La joie de vivre La joie de vivre Viens, il faut la vivre Ta joie de vivre La, la, la, la... La joie de vivre