Arno Verduyn

Vroeger toen ik klein was zong ik al de hele dag mee op mijn kamer met liedjes van Elvis Presley, Tom Jones en Andre Hazes. Mijn ooms hadden toen al een band, dus ik ging al op jonge leeftijd mee om te kijken en te genieten. Jaren later zat ik in een café en daar was een talentenjacht bezig. Ik zong net als een ieder aan de bar mee, toen kwam de eigenaar naar me toe en zei waarom doe je volgende week niet mee met de talentenjacht. Die week erop stond ik daar met knikkende knieën en maar twee liedjes want je moest er vier hebben en ik had er maar twee. Ik had het nummer van Tom Jones Green green grass of home en Kaylee van Rene Froger.

Toen een tijd later ging mijn jongste broer trouwen en vroeg of ik een paar liedjes wilde zingen. Na eerst een paar jaar aan talentenjachten mee te hebben gedaan en hier en daar een optreden voor ervaring op te doen, heb ik twaalf jaar geleden in 1994 mijn eerste CD opgenomen bij Jack van Raamsdonk. Zeven jaar geleden nam ik mijn tweede CD op bij de studio van Vincent in Tilburg, die ook het nummer My heart goes boom-boom voor me schreef,waar ik nog steeds heel trots op ben.

Toen sloeg het noodlot toe en kreeg ik in 2002 een ernstig auto ongeval. Na bijna een week in coma te hebben gelegen en de artsen tegen mijn familie hadden gezegd dat ik op sterven lag, eigenlijk maar vijf procent kans had om te overleven en het een wonder zou zijn als ik de nacht nog door kwam deed ik maandags mijn ogen weer open. Na een hele tijd revalideren en beseffen wat mij was overkomen, kwam het volgende probleem. Ik kon maar heel kort dingen onthouden, dat betekende niet meer zingen. Na twee jaar niet meer te zingen kwam Lex Hardink van Radio Mexico naar me toe en zei tegen mij jij gaat weer optreden, daar ga ik voor zorgen. En daar stond ik toen voor vierduizend mensen in een grote tent in Rosmalen. Ik had wel eerst thuis veel geoefend want twee jaar niks meer doen en dan weer zingen valt tegen. Iedere artiest moest vier liedjes. Toen was ik aan de beurt ik kon er maar 2 onthouden maar dat maakte niks uit, voor mij was het een hele overwinning dat ik het weer kon en durfde. Daarna heb ik een nieuwe Engelstalige CD opgenomen bij Ad Damen in Studio 31.

Toen zei mijn geluidsman Rob probeer eens Nederlandstalig nummers, toen dacht ik als dat moet ga ik ook een nummer schrijven. Toen kwam mijn eerste Nederlandstalige CD single uit met vier liedjes waarvan ik er twee zelf had geschreven. Daarna in 2006 heb ik bij Manfred studio in Ettenleur een heel Nederlands album opgenomen met het topnummer ,, Leef jij maar raak,, en daarbij twee dvd clips. In 2007 bracht ik de single uit met de titel laten we dansen gaan.Het jaar 2008 belde ik Frank van Etten op of we niet samen konden schrijven. Een hele dag bij Frank in de studio waar we samen 3 mooie nummers hebben geschreven. 2 nummers daarvan kwamen in 2008 uit met de titel van de single waar ik ga,waar ik sta. Ook in dat jaar belde Jack van Raamsdonk mij op dat hij een heel mooi nummer voor me had geschreven. Het nummer met de titel maar al zijn we niet meer samen kwam uit in het jaar 2009. Nu in 2010 is mijn nieuwe single uit met de titel vul de glazen. Een echt kroegennummer.

Al met al ben ik weer blij dat ik kan zingen, want op het podium leef ik en bloei ik weer op.