Amália Rodrigues
Amália Rodrigues - Aquela rua Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Aquela rua
Spreek mij niet over die straat, de straat Die tot nu voor mij de mooiste was. Ja, ik heb liever dat je daarover zwijgt, Vertel me liever van het heden, Zeg mij niets over het verleden. In die tijd die voortleeft in mijn fantasie Was ik als een kleine witte lelie, Zuiver als het licht van de maan, Het mooie meisje Van het begin tot het einde van de straat. In een schort met blauwe ruitjes, Met linten en strikken, klaar om naar school te gaan, Nu ga ik een andere weg, Heb van jouw armen een kooi gemaakt. Vrolijke liedjes die ik kende, Die in de mode waren, alleen die kan ik zingen: 'Zie de treurige weduwe Die meeloopt in de kring en die loopt te huilen'. Ik was als een zusje van die fontein van tegenover ons, Bij haar leerde ik hinkelen, Maar alles in mijn leven veranderde, Want op een dag kwam jij voorbij, Jij kwam en de fontein droogde op, Mijn typisch kruikje van aardewerk Brak hoe dan ook in stukken. En jij ging me de jouwe noemen En van toen af aan heb ik nooit meer Over de stenen van die straat gelopen. Ja, ik heb liever dat je daarover zwijgt, Vertel me liever van het heden En zeg me niets over wat voorbij is.
Aquela rua
Não me fales dessa rua, a rua que para mim foi a mais linda, ainda, sim, prefiro que te cales, fala-me das horas de hoje, do passado não me fales. Nesse tempo de quimera, eu era, como simples açucena pequena, pura como a luz da lua, era a menina bonita do principio ão fim da rua. Bibe azul ãos quadradinhos, fitas e laços de ir para a escola, hoje sigo outros caminhos, fiz dos teus braços uma gaiola. Canções alegres que eu tinha, que eram da moda, só sei cantar: 'ólha a triste viuvinha, que anda na roda, que anda a chorar'. Era irmã daquela fonte de fronte, aprendí a taguarela com ela, tudo na vida mudou porque um dia tu passaste, passaste e a fonte secou. Meu cantarinho de barro bizarro, fosse là pelo que fosse, quebrou-se, passaste a chamar-me tua, desde então não mais pisei as pedras de aquela rua. Sim, prefiro que te cales, fala-me das horas de hoje, do passado não me fales.