Willem Vermandere
Willem Vermandere - le tour du monde Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Le tour du monde
In 't huis van m'n vader op de zolder vergeten lag er en oud boek door de wormen half opgevreten en meer dan eens heb ik muisstil op m'n knieën de zolder opgekropen om dat boek te bekijken Al was het in een taal welke ik niet verstond toch lag ik uren met dat boek op de grond want boven alles verwonderden de prenten mij de wereldtournee van een jongen uit Parijs 't schip dat ons voerde vol schatten aan boord sloeg op de klippen alleman was verdronken nee 'k zou liegen, zes matrozen met een baard overleefden de ramp en bleven gespaard We liepen deur bossen met een knuppel in de hand weken en maanden door een onbekend land wilde beesten en mensen sprongen overal uit het groen maar met zeven sterke mannen moesten we niet veel moeite doen Eindeloze woestijnen me niets anders dan zand altijd op en neer en de zon die brandt achter iedere heuvel bandieten op de loer daar door geraken was een duivelse toer Wat later hadden we paarden, zeven paarden in galop in nog vreemder streken bergaf en bergop langs witte dorpjes vol muziek en zang daar had ik willen blijven, m'n leven lang Maar een onmogelijke drift dreef ons verder een dag van rust werd al gauw verstoord daar zag je ons strompelen door de sneeuw verblind vechtend met de wolven in den bijtende wind Bij keizers en koningen waren we te gast door negers en indianen bekeurd en betast we sliepen in paleizen of gewoon op de grond als prinsen begroet of verjaagd als een hond we werden heel stilletjes mager en moe van 't eeuwig rondzwerven, niet weten waar naartoe komt er dan nooit geen einde aan die tocht waarom en voor wie en wat had ik gezocht de jaren zijn gevlogen en 't boek is verbrand maar de historie duurt voort nu ben ik hier beland en 't heeft me geleerd altijd verder te gaan maar waar naartoe, dat heb ik nog nooit verstaan
le tour du monde
In 't hus van me voader op de zolder vergeten lagt er en oed boek van de wörms half opgevreten en meer dan ne kêe êk musstil op m'n kniên de zolder opgekropen om dat boek te beziên Al was in een toale die 'k nie en verstond toch lag ik uren met dat boek ep de grond want surtout de prenten verwonderden mie le tour du monde d'un gamion de paris 't schip dat us voerde vol schatten an boord sloeg ep de klippen alleman was versmoord nee 'k zoe liegen, zes matrozen me nen board overleefden de rampe en bleven gespaard We liepen deur bössen ne knuppel in d'hand weken en moanden deur een onbekend land wilde bêesten en mensen sprongen overal ut 't groen mor me zeven sterke mann'n moesten we niee veel moeite doên Eindloze woestijnen me nie anders dan zand oltied ep en nere en de zönne die brandt achter iederen heuvel bandieten ep de loêr doar deure geroaken was nen duvelschen toêr Wat later hadde me peirden, zeven peirden in galop in nog vreemder streken bergaf en bergoop langs witte dörptjes vol muziek en zang doar had ek willen blijven, me leven lang Moar nen onmeugelijken drift dreef us vôort nen dag van ruste werd al gauwe verstôord doar zag j'ons strompelen door de sneeuw verblind vechtend me de wolven in den bitende wind Bi keizers en keuningen waoren me te gast van negers en indianen bekeurd en betast we sliepen in paleizen of gewoon ep de grond lijk prinsen begroet of verjoagd lijk en hond we wieren heel stille moager en moe van 't eeuwig tjolen nie meer weten waar naartoe komt er dan nooit geen einde aan dien tocht waarom en voor wie en wat had ik gezocht de jaren zijn gevlogen en 't boek is verbrand maar d'historie duurt vôort nu ben ik hier beland en 't hê mi geleerd oltied verder te goan mor woar noartoe, dat heb ik nog nooit nie verstoan (c) Willem Vermandere