Status Quo

De band is begonnen in 1962. In het schoolorkest van de Sedgehill Comprehensive School in Catford (een district in Zuid-Londen) zaten twee leden, Francis Rossi en Alan Lancaster, die besloten samen een band te beginnen. De naam van de band was The Scorpions. Later werd de naam veranderd in The Spectres. In 1963 kwam de drummer John Coghlan erbij en weer een jaar later Rick Parfitt. Rick speelde toendertijd in een band die The Highlights heette. Rick en Francis werden echte vrienden.
In 1966 tekende de Spectres een contract bij Piccadilly Records. Er werden 3 singles uitgebracht. I (Who Have Nothing), Hurdy Gurdy Man en We Ain't Got Nothing Yet. De singles waren niet succesvol.
Eind 1967 veranderde de naam van de band opnieuw: The Status Quo. En dat werd in 1970 uiteindelijk Status Quo. Maar de band wordt ook wel The Quo of gewoon Quo genoemd.

De band staat bekend als een rock band wiens muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie en boogie-woogie stijl.
Uiteindelijk scoorde Status Quo meer dan 60 bekende hits in het Verenigd Koninkrijk, meer dan welke andere rock band ook in de geschiedenis. 22 van hun singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.

In 1982 bestond de band 20 jaar en bracht een album uit met de titel '1+9+8+2' (de som van de cijfers is 20). Drummer John Coghlan verliet de band tijdens de opname van dit album en werd vervangen door Pete Kircher. Ook Andy Bown werd toen officieel lid van Status Quo. Andy werkte al jaren intensief mee met de band, maar was tot dan toe nooit officieel als bandlid genoemd.

In 1984 besloot de band om te stoppen met toeren. Nog eenmaal werd een grootschalige wereldtournee ondernomen: de The End Of The Road Tour. Deze werd afgesloten met een laatste optreden in Milton Keynes. Bassist Alan Lancaster verliet Status Quo en vestigde zich in Australië. Francis Rossi en Rick Parfitt werkten in 1984 mee aan de Band Aid single Do they know it's Christmas. Dit nummer, dat wereldwijd een nummer 1-hit werd, werd opgenomen om geld in te zamelen voor de gigantische hongersnood in Afrika.

Alan Lancaster kwam nog eenmaal terug toen Status Quo in 1985 Live Aid opende met Rocking all over the world. Dit concert was een vervolg op de inzameling van Band Aid en werd op twee podia, Wembley Stadium Londen en JFK stadium Philadelphia gespeeld.

In april 1986 besloten Parfitt en Rossi, na enig juridisch getouwtrek met Alan Lancaster over de naam Status Quo, toch weer op tournee te gaan, ditmaal in gezelschap van John 'Rhino' Edwards op bas, Jeff Rich op drums en Andy Bown op keyboards.
Jeff Rich werd in 1985 vervangen door Matt Letley.

Op 19 september 2005 bracht de band weer een album uit: The Party Ain't Over Yet. De verschijning van dit album ging vergezeld van een wereldtournee. Bovendien werd in 2005 het feit gevierd dat Francis Rossi en Rick Parfitt elkaar veertig jaar geleden daarvoor hadden leren kennen. De tournee werd in december 2005 onderbroken vanwege gezondheidsproblemen van Rick Parfitt. Aanvankelijk werd keelkanker bij hem vermoed, maar dat bleek niet het geval te zijn.

Het Britse muziekblad NME riep Status Quo in 2006 uit tot de succesvolste Britse band ooit, omdat ze meer hitnoteringen (61) hebben gescoord dan welke andere Britse band ook.
Het 33ste album van Status Quo verscheen op 17 september 2007: In Search of the Fourth Chord, een naam die verwees naar het feit dat Status Quo regelmatig (ten onrechte) werd verweten slechts van drie akkoorden gebruik te maken.

Februari 2010 werden Rick en Francis in Engeland voor bedrage aan popmuziek en werk voor goede doelen benoemd tot OBE [Order of the British Empire].

2011 komt de nieuwe cd Quid Pro Quo uit. De cd staat vol nieuwe songs die doen denken aan vroegere tijden.

In september 2012 komt een nieuwe Documentaire uit Hello Quo van Alan G Parker. Daaraan werken ook de oudleden Alan Lancaster en John Coglan aan mee, er wordt zelfs samen gejamd. Maart 2013 volgen er een paar optredens van hun samen.

In 2013 komt er ook een echte speelfilm met Parfitt en Rossi in de hoofdrol. Deze heet Bula Quo geregiseerd door Stuart St Paul. Het is een actie comedy. Er komt een soundtrack met opnieuw opgenomen hits en enkele nieuwe songs.

De huidige bandleden zijn:

Francis Rossi (zang, gitaar)
Rick Parfitt (zang, gitaar)
Andy Bown (keyboard)
Matt Letley (drums)
John 'Rhino' Edwards (basgitaar)

Ex-bandleden zijn:

Roy Lines (keyboard) - tot en met 1970
John Coghlan (drums) - tot 1982
Alan Lancaster (zang, basgitaar) - tot en met 1985
Pete Kircher (drums) - 1982 tot en met 1985
Jeff Rich (drums) - 1986 tot en met 2000