Sabien Tiels
Sabien Tiels - Woorden genoeg songtekst
Over deze songtekst:
Sabien Tiels' nieuwste single, "Woorden Genoeg", is een krachtige ballad die de complexiteit van menselijke relaties en de pijn van onuitgesproken emoties belicht. De single, uitgebracht op 9 februari 2024, is een meeslepend en emotioneel nummer dat je lang bijblijft.
De tekst van "Woorden Genoeg" is gevuld met symboliek en metaforen. De titel verwijst naar de frustratie die je ervaart wanneer je de juiste woorden niet kunt vinden om je gevoelens te uiten. De strofes schetsen een beeld van een gebroken relatie, waarin twee mensen geketend zijn aan elkaar door onuitgesproken pijn en verdriet.
De muziek van "Woorden Genoeg" is sober en ingetogen, met akoestische gitaren en piano die de kwetsbaarheid van de tekst versterken. Sabien Tiels' zang is krachtig en emotioneel, en ze slaagt erin om de pijn en het verdriet van het personage perfect te vertolken
Een tornade in m'n hoofd Maar ik zwijg Geen zin om te praten We hadden toch al woorden genoeg En m'n ziel lijkt uitgedoofd Ik weet met mezelf geen blijf Geen zin om te luisteren We hadden toch al woorden genoeg Wat geweest is blijft bestaan De klok lijkt stil te staan Maar als het moet laat ik je gaan Morgenvroeg We hadden toch al woorden genoeg We hadden toch Littekens van goud Geen mens die ze ziet Ik verberg ze Iedereen heeft toch al woorden genoeg Ik betaal de prijs maak de wereld wijs dat ik het allemaal wel red Ik hoef geen goeie raad Er zijn al mooie woorden genoeg Wat geweest is blijft bestaan De klok lijkt stil te staan Maar als het moet laat ik je gaan Morgenvroeg Ik snij mijn hart gewoon in twee Neem jij het beste deel maar mee En laat de stilte nu maar doen wat ze moet doen Ik deed je zoveel pijn Het had een sprookje moeten zijn Het spijt me Het spijt me dat ik dat niet kon Ik kon geen lief prinsesje zijn In jouw perverte paradijs Wat geweest is blijft bestaan De klok lijkt stil te staan Maar als het moet laat ik je gaan Morgenvroeg Ik snij mijn hart gewoon in twee Neem jij het beste deel maar mee En laat de stilte nu maar doen wat ze moet doen We hadden toch al zeeën van spijt Na elk verwijt Zinnen zonder enige zin Nu verliezen we allebei de strijd We hadden meer dan woorden genoeg