Sabien Tiels

Sabien Tiels, één van de eerste vrouwelijke Nederlandstalige singersongwriters én zangeres pur sang, uit haar creativiteit al sinds haar twaalfde in kleurrijke teksten en prachtige lyrische muziek. Haar glasheldere stemkleur, warme uitstraling en uit het leven gegrepen teksten beroeren de harten van vele luisteraars in het theater en op de radio. In 1994 scoort ze haar eerste grote hit met de gevoelige ballade 'Hou je morgen nog van mij'. Aansluitend sleept ze de debuutprijs voor de Radio 2 Zomerhit in de wacht. In 1996 wordt ze finaliste van 'Eurosong' en brengt ze meteen ook haar eerste zelfgeschreven full-album uit met als titel 'Hou je morgen nog van mij'. Deze cd bevat twaalf songs waaronder de onmiskenbare klassieker 'Trein'. Sabien speelt ondertussen met een liveband op grote festivals als Marktrock en de Gentse Feesten. In 1997 wordt 'Hier hoor ik thuis' gereleast, een nieuwe full cd waaraan ook mondharmonicalegende Toots Thielemans graag zijn muzikale medewerking verleent. In hetzelfde jaar wordt Sabien door Will Tura uitgenodigd voor een vocaal duet in 'Tura in Symfonie' in een nokvol en enthousiast Vorst Nationaal. Bovendien nodigt Johan Verminnen haar even later uit op de Nekka Nacht van 1997 om samen “Ik wil de wereld zien” te zingen. In 1999 verschijnt dan 'Ik ben ik', een nog rijper album van eigen hand én gekoppeld aan een gelijknamige theatertour. In 2001 wordt “Tante Emma”, haar eigenzinnige maar boeiende versie van Wim De Craene’s lied een hit. Haar liefde voor kleinkunst resulteert in haar vierde album 'Optie Adoratie', waaruit ze haar dialectversie van “Het Dorp” van Wim Sonneveld in “De Laatste Show” op TV1/Eén met verve vertolkt. Een jaar later wordt ze ere-meter van vzw. Autisme Limburg en componeert ze speciaal hiervoor 'Jonas', een aangrijpend lied met dito videoclip over de leefwereld van een zwart autistisch jongetje. Ondertussen coacht ze als zangpedagoge jong talent in de Nekka-wedstrijd en geeft ze vocale training in de Muziekacademie van Tongeren. In 2003 verschijnt opnieuw een full cd getiteld 'Ritme van de Tovenaar', waaruit de songs “Eva” en ‘Jonas’ hun weg naar de nationale radio vonden. Voor het project “Een Hart voor Limburg” neemt ze de single en videoclip 'Kijk dieper dan wat je ziet' op. In mei 2005 wordt ze mama van Pieterjan en brengt ze in 35 theaters een muzikaal eerbetoon aan de een kwarteeuw eerder overleden Louis Neefs. In januari 2008 wordt de zesde cd 'De Overkant' geboren: 12 fonkelnieuwe songs met tekst en muziek van de hand van deze eigentijds klinkende kleinkunstenares. Met typische invloeden uit wereldmuziek is dit album ongetwijfeld Sabien’s meest persoonlijke cd. Met radiohits als 'De Overkant', 'Overleven' en “De Bruiloft’ én met het gevoelige 'Raak me aan' wordt opnieuw de tijdloze schoonheid van haar songs in het licht gesteld. Met één van de beste akoestische trio’s (Ron Van Stratum, Henk de Laat en Dirk Schreurs) van de lage landen geeft ze “De Overkant” prachtig gestalte in tal van theaters en voor de zomerfestivals wordt Sabien’s creatief schrijfwerk muzikaal onderstreept door een pittige live popband. Bovendien toert ze in 2010 door Vlaanderen met Meisjes!, een schitterende ode aan het betere Nederlandstalige lied, en dit in gezelschap van Andrea Croonenberghs en Sofie van Moll. Momenteel zet ze muzikale ideeën op papier en werkt ze aan nieuwe teksten voor haar zevende album dat in 2011 het levenslicht zal zien. In haar fonkelnieuwe theaterprogramma – genoemd naar dit album - neemt Sabien je mee doorheen een verrassend landschap van fonkelnieuwe liedjes en tijdloze parels uit een rijk muzikaal verleden. Samen met pianist Dirk Schreurs verleent ze haar songs een ietwat eigenzinnige artistieke aanpak die haar diepste zelf op een eerlijke manier aan het publiek kenbaar maakt. Genieten is de boodschap! Buiten haar activiteit als schrijver én performer is Sabien ook een veel gevraagde gastvocaliste bij de betere orkesten in Vlaanderen, die haar songs van moderne frisklinkende arrangementen voorzien. Sabien’s professionele uitstraling op het podium, haar kwalitatief vakmanschap in het theater én haar ongebreidelde creativiteit als singersongwriter wijzen onherroepelijk op een bijzondere en boeiende persoonlijkheid die in het Nederlandstalige muzieklandschap een tijdloze artistieke constante blijft.