Robert Long
Robert Long - jos songtekst
Je score:
En toen opeens was josje dood. Hij had gewoon geen zin om door te leven Hij heeft zichzelf als het ware opgegeven Hij heeft ana mij z’n laatste brief geschreven Hij hield zich niet nog langer groot Ik gaf hem de genade stoot Soms denk je dat je iemand kent, Nou ja ik kende jos zo’n maand of 7 Hoewel we eerst nog wel op afstand bleven Zag ik de echte jos soms echt wel even Als door een scheur in het cement Dan krrop die langzaam uit ze tent Wanneer we ’s zomers de rivier afdreven Kwam er een glimlach om z’n lippen zweven Was die wat minder bang zich blood te geven Dan was die in eens een hele vent We raakten aan elkaar gewend. Hij zei niet veel in het begin. Ik wist niet of ik hem ooit zou bereiken Als ik iets vroeg, begon die weg te kijken Hij zei alleen soms, hou nou op met zeiken Z’n handen nog onder ze kin Verroerde uren lang geen vin Hij wou zo graag een harde polster lijken Maar op den duur begon het schild te wijken Liet die wat meer van ze gevoelens blijken En ging die op m’n vragen in Kwam die tevoorschijn zin voor zin. Hij had van alles opgekropt Er was niks waar je jos om zou verneden Z’n ouders waren van elkaar gescheden En om de maand moest die bij een van beiden Waar die met snoep werd volgepropt En hij vertelde me beknopt Hoe hij als kind ze vader wakker gilde Omdat die liever naar ze moeder wilde En hoe ze vader hem ze bed uit tilde En in de kelder had gestopt Te vroeg en veel te vaak geschopt. Hij zei ‘misschien is het verkeerd’ Maar ik denk steeds, was ik maar niet geboren De mensen hebben hun gevoel verloren Haast niemand wil zich aan een ander storen Dat heb ik nou toch wel geleerd Zelfs als je werkelijk crepeert Zal men proberen om je stem te smoren Maar ieder mens wilt toch bij iemand horen Dat lot is mij dan zeker niet beschoren Ik wordt haast overal geweerd En ik heb Jos opnieuw bezeerd. Had ik hem achteraf beschouwd Toen hij dat zei, maar naar me toegetrokken En hem gezegt ‘we zullen samen knokken’ Maar ik zei niks, was van mezelf geschokken Een overgeveleijke fout Maar god ik voelde me zo oud Hij schreef ook: Jij liet me weer los Door niks te zeggen heb je toch gelogen Want wat je wilde zag ik in je ogen Ook jij gevangen in je onvermogen Jij bent nog meer dan ik de klos Je bent misschien een ouwe vos Jij kan misschien wat meer ervaring tonen Jij kunt er tegen als je wordt bedrogen Maar ik heb alles nog eens overwogen Ik wil niet meer Het beste, Jos