Michel Sardou
Michel Sardou - La colline de la soif Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
De heuvel van de dorst
Er is geen water meer op Bermuda Alles stierf van noord naar zuid De hele aarde is verdroogd Het is tenslotte de natuur die oordeelt Maar na mij de zondvloed De onverzadigbare algen Ze vervuilden, vervuilden, vervuilden Vermoorde oceanen Bloemen en dolfijnen zijn gedecimeerd Voor de vooruitgang, koste wat het kost Gewapende met een kaart in braille Op de heuvel van de dorst Onder hun woeste haarbos Een enkel demon neemt ze in de tang, de beet van dorst Om aan het einde van een reis De vreugdevolle tranen van een bron te vinden Om de afgrond te laten overstromen Van hun keel en ingewanden Van hun afschilferende hoop Op de heuvel van de dorst Voor de vooruitgang, koste wat het kost Robots omgeven door rotstuinen Op de heuvel van de dorst Het zijn niet langer echte mensen Ze heten allemaal iemand En smeken zonder al te veel hoop Om vanavond een blauwe lucht te hebben De heerlijkheid van een regenbui De vooruitgang onder een azuurblauwe lucht Maar de lucht is dikker dan een muur Op de heuvel van de dorst Het ongebreidelde van de consumptie Gaat lek zonder waarschuwing Op de heuvel van de dorst En terwijl ze allemaal vallen En God ze in het geheim uitlacht Zien we in de verte Een eindeloos lang lint oprukken De colonne van de honger
La colline de la soif
Il n'y a plus d'eau aux Bermudes Tout est mort du nord au sud La Terre entière est à sec C'est la nature enfin qui juge Mais après moi le déluge Des assoiffeurs de varech Ils ont pollué, pollué, pollué Océans assassinés Fleurs et dauphins décimés Ils avancent , ils vont vaille que vaille Armés d'une carte en braille Sur la colline de la soif Sous leurs chevelures en bataille Un seul démon les tenaille, la morsure De la soif Trouver au bout de leur course Les pleurs joyeux d'une source Pour en inonder le gouffre De leurs gorges et de leurs entrailles De leurs espoirs qui s'écaillent Sur la colline de la soif Ils avancent, ils vont vaille que vaille Robots cernés de rocailles Sur la colline de la soif Ce ne sont plus vraiment des hommes Ils s'appellent tous personne Et supplient sans trop y croire Le ciel bleu d'avoir Avant ce soir La bonté ou le courage de pleuvoir Ils avancent écrasés d'azur L'air est plus épais qu'un mur Sur la colline de la soif Les givrés de consommation Vont crevés sans sommation Sur la colline de la soif Et pendant qu'ils tombent tous Et que Dieu se marre en douce On voit s'avancer au loin Comme un long ruban sans fin La colonne de la faim
Vind dit lied op:
Copyrights:
Auteur: Claude Lemesle, Jean Mora, Pierre Billon
Componist: Jean Mora, Pierre Billon
Publisher: Universal Music France
Meer info:
- Land: Frankrijk
- michelsardou.artistes.universalmusic.fr
Deze songtekst wordt hier getoond met toestemming van de Federatie van Muziekauteurs en Uitgevers (Femu).