Julien Clerc
Julien Clerc - Sur tes pas Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
In je stappen
Ik bewaar de kostbare herinnering Van je vreugde en je lach Ik zal het als een geschenk houden Mijn zo nieuwe eenzaamheid Je zult je stappen niet opnieuw volgen Je zult de kust niet meer zien En op een dag zul je me vergeten Je zult je stappen niet opnieuw volgen Ondertussen word je ouder In het dagelijks leven zonder charme Ondertussen zal je spijt krijgen Soms zul je tranen vergieten Die zal stromen als een geschenk Dat ik je op afstand goed doe Wie zal je het koude water vertellen En dan het gewicht van het lijden Ondertussen zul je veranderen En je krijgt gewoontes Soms denk je misschien Aan ons korte avontuur En op een dag als bij toeval Wie verbergt onze mysteries We zien elkaar te laat Met onze nieuwste rimpels Ik heb je gave bewaard Deze oude eenzaamheid Ik zeg je: 'het is prima Laten we een stukje lopen, de wind waait hard " Je zult je stappen willen volgen En de oude kust weer zien Je zult denken zoals voorheen Maar als je je omdraait Ben ik er nog niet Het is kalm in mijn eenzaamheid Je rimpels verschenen ver van mij Zal zijn als blauwe plekken, blauwe plekken Ik zal mijn stappen niet volgen Ik laat je daar aan de kust Waar je me op een dag zult vergeten Ruim voor het einde van je tijdperk
Sur tes pas
Je garde le souvenir précieux De tes joies et de tes rires Je garderai comme un cadeau Ma si nouvelle solitude Tu ne reviendras pas sur tes pas Tu ne verras plus le rivage Et puis un jour tu m'oublieras Tu ne reviendras pas sur tes pas Pendant ce temps tu vieilliras Dans un quotidien sans charme Pendant ce temps tu regretteras Parfois tu verseras des larmes Qui couleront comme un cadeau Que je te fais bien à distance Qui te diront le froid de l'eau Et puis le poids de la souffrance REFRAIN: Pendant ce temps tu changeras Et tu prendras des habitudes Parfois peut-être tu penseras À notre si brève aventure Et un jour comme par un hasard Qui dissimule nos mystères On se rencontrera trop tard Avec nos rides dernières REFRAIN J'aurai conservé ton cadeau Cette si vieille solitude Je te dirai "tiens il fait beau Marchons un peu, le vent est dur" Tu voudras revenir sur tes pas Et revoir le vieux rivage Tu penseras comme autrefois Mais quand tu te retourneras Je ne serai déjà plus là Il fait calme dans ma solitude Tes rides apparues loin de moi Me seront comme des meurtrissures, des meurtrissures REFRAIN Je ne reviendrai pas sur mes pas Je t'abandonne là le rivage Où un jour tu m'oublieras Bien avant la fin de ton Âge