Ik las veel romans en ik zie heel wat stukken
En zo ondervond ik: het wil mij niet lukken
Om mij in extreme haatgevoelens te verplaatsen

Overal waar mensen medemensen 
Naar de duivel dan wel naar de bliksem wensen
Kon ik meestal niet veel anders doen als simpel denken:
Laat ze, laat ze, 
Laat ze, kom nou, laat ze

Maar het spijt me niet: ik moet eraan geloven
Er komt een enorme woede bij me boven 
Er klimt een enorme donder door m’n hele donder

   Wat er moet gebeuren dat moet gebeuren 
En nu voel ik dus eens hoe dat gaat
Hoe het is om iemand stuk te scheuren
En te zwelgen in het resultaat
Voel ik hoe het met me staat
Kwaad en kwaad en nog eens kwaad

Zin om iemand door de goot te sleuren
En hem af te maken op de straat
Voel ik vroeg en voel ik laat
Haat en haat en nog eens haat

Haten, ik wil haten
En je doden met blikken 
Haten, ik zal haten
En ik gloei van genot
Haten, niet mer praten
maar je adem verstikken
Haten, ik zal haten
Ja, ik pak je wel
Ik knak, je wel 
Ik hak je wel kapot

Wonderlijk maar waar, ik ben m’n hele leven
De ideeën van m’n ouders trouw gebleven
En die zeiden: “zoek vooral naar compromissen”
Dus de keren dat ik zelf in later jaren
Wou proberen geit en boerenkool te sparen
Zei de halve wereld: “Ja, zo is ze nou
Zo is ze, is ze, is ze, ja, zo is ze’ 

Maar het spijt me niet: ik kies niet voor het midden
Ik wil iemand om genade horen bidden
Ik wil iemand horen kermen om een reddend wonder

   Wat er moet gebeuren dat moet gebeuren 
En nu voel ik dus eens hoe dat gaat
Hoe het is om iemand stuk te scheuren
En te zwelgen in het resultaat
Voel ik hoe het met me staat
Kwaad en kwaad en nog eens kwaad

Zin om iemand door de goot te sleuren
En hem af te maken op de straat
Voel ik tot in het kwadraat
Hoe ontzettend ik jou haat