Het is de ene dag dit en de andere dat.
Er is de ene dag niks en de andere zat,
jazeker.
De ene krant zegt: ‘Gauw, de mijnen moeten open!’
De andere schrijft: ‘Ach kom, paniek is ongegrond!
Als je in Mexico op naaldhakken gaat lopen,
dan spuit de olie met fonteintjes in je kont!’
Maar weet u nou wie of wat ik moet geloven?
Komt er nog echt voldoende aardolie naar boven?
Of moeten we op eierkolen overstappen?
Trappen!

Het is de ene dag min en de andere plus
en de een ziet het zo en de andere zus.
Dat klopt toch?
Mijn tante wil op zonne-energie gaan koken;
mijn oom vindt stuwdammen een bruisender idee.
De regering wil het liefste turf gaan stoken
en Ria Beckers wil met windmolens in zee.
Neem kweekreactors: je hoort voor- en tegenstemmen,
maar als het mis gaat, is het dan nog af te remmen?
Welke krachtbron heeft de beste eigenschappen?
Trappen!

Het is de ene dag dit en de andere dat.
Je staat op woensdag nog goed en op donderdag… Wat?
Dat klopt toch?
Je hoort de ene dag over benzinebonnen,
over de buikriem en de thermostaat op nul.
En een dag later zijn er nieuwe oliebronnen
en zit er gas van Hoek van Holland tot aan Hull.
Tja, gaat het verkeerd of zou het toch nog goed gaan?
Maar als we echt beroerde tijden tegemoet gaan,
dan is er één ding waaraan jij niet zult ontsnappen:
trappen!