Ik wil graag iets vertellen aan meisjes jong en fris
Van jagers op forellen, dat is een speels soort vis

Ik stond eens op een brugje, keek op zo’n rugje neer
Soms ging ze als een lasso en dan weer als een speer

Een visser met zo’n petje kreeg mijn pupil in ‘t oog
En tuurde langs zijn netje hoe mijn forel bewoog

Moest ik die man vertellen: Zo’n vis is heus niet blind
Zo vang je geen forellen, dat weet het kleinste kind!

Ook hij keek op zijn klok en verzon een list,
Woelde de grond om met zijn stok en
Nog voor de vis het wist, zag hij de buit al hangen
Ik viste, ik viste achter ‘t net
Toch had hij niets gevangen als zij had opgelet
(En moest die arme zanger niet weer alleen naar bed!)