Ellen ten Damme
Ellen ten Damme - Het regende zon Engelse vertaling songtekst
Je score:
It rained sun
It rained sun That day in the Noordstation (lit. "North Station") When you came to me We embraced each other You said you were happy I knew where the bus The 26, which would carry us Along the people of Belleville To where it pleased The 'Rue des Pyrénées' Where I said "obrigado" To the caretaker Where you could put your bag And wash your hair And ask 'what now'... It rained sun That day in the Noordstation When you came to me It rained sun You had a task, an address Films about oppressed races Far away from Abbesses But unthreatened to see In a cultural place Far away from the rest Court Saint-Louis You had to be in that neighbourhood Immediately after the lunch The Champs-Élysées You bought new shoes We walked through Père-Lachaise It rained sun That day in the Noordstation When you came to me It rained sun Later in streets Full of demolition and holes In Ménilmontant I wanted to remind you About the "tooth of times" (literally translated) And how our heart nevertheless (It rained sun That day in the Noordstation When you came to me It rained sun) x2 Oh the blisters that are dead The footsteps (are) faded away But that tune is still only in my head It rained sun That day in the Noordstation When you came to me
Het regende zon
Het regende zon die dag in het Noordstation toen je naar me toekwam we omhelsden elkaar je zei dat je blij was ik wist waar de bus de 26 die ons zou voeren langs het volk van Belleville naar waar het beviel de Rue des Pyrénées waar ik ‘obrigado’ tegen de conciërge zei waar je kon zetten je tas en wassen je haar en vragen wat nu Het regende zon die dag in het Noordstation toen je naar me toekwam. Je had een taak een adres films over onderdrukte rassen ver van Abbesses maar onbedreigd te zien in een culturele ruimte ver van de rest Court Saint-Louis in die buurt moest je wezen meteen na de lunch in Popincourt het Elfde je trok nieuwe schoenen aan we liepen via Père-Lachaise Het regende zon die dag in het Noordstation toen je naar me toekwam. Later in straten vol afbraak en gaten in Ménilmontant wou ik je wijzen op de tand der tijden en hoe ons hart desondanks maar je kneep in mijn hand en zei dat een ander en dat de dingen nu eenmaal Het regende zon die dag in het Noordstation toen je naar me toekwam. Ach de blaren die dood zijn de passen verstorven alleen in mijn hoofd nog die deun.