Benny Neyman
Benny Neyman - Angstlied songtekst
Je score:
En we speelden Ivanhoe’tje Karel – Peter – Paul en ik In september achtenvijftig En het zwarte schaap was ik Bang in een pistoolgevecht Bang zijn in een schoolgevecht Sterk zijn Altijd moest je sterk zijn Echte kerels huilden nooit Nooit vergeet ik hoe ze scholden “Sla die laffe scheitert dood” En ik weet nog dat ik thuiskwam Met een bloedneus of blauw oog Die mijn moeder dan moest stelpen En ze kuste m’n tranen droog En dan hield ik op met janken Lachte door mijn tranen heen Zou ik nu zoiets beleven Zou ik harder zijn dan steen Soms vliegt je de angst naar de strot Die maakt je verkrampt en kapot Maar er is ook een angst die maakt vrij Moediger – sterker – je angst voorbij Op een nacht liep ik toevallig Langs een gracht in Amsterdam Ik zie laffaard’s pootje rammen Bij een krul vlakbij de Dam En ik stond daar als verlamd Dat men zomaar homo’s ramt Die zo kwetsbaar zijn en bang Liefde zoekend in hun nood Nooit vergeet ik wat ze schreeuwden: “Sla die gore flikker dood”! Wie geen spieren heeft moet slim zijn Zegt ons nuchtere verstand Maar door onze tolerantie Worden zwakken beurs geramd En ze scholden en ze spuugden Grinnekend in zijn gezicht Dat was 30 jaar later In het volle neonlicht Soms vliegt je de angst naar de strot Die maakt je verkrampt en kapot Maar er is ook een angst die maakt vrij Moediger – sterker – je angst voorbij