Ik ken de weg nog steeds uit m'n hoofd 
Die weg die zo lang is en meandert naar je deur 
Ik droom je huis nog altijd in kleur 
Wat hebben wij elkaar niet allemaal beloofd... 

Soms in een bui pak ik de fiets 
Nooit tot je huis; ik ben geen enge psychopaat 
Je woont bovendien allang niet meer in die straat 
Maar de herinnering, dat is tenminste iets 

Want je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? 
Ja, je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? 

De gouden kans was altijd te vlug 
Het ware geluk, dat was een ogenblik terug 
Je doet je ding op je dooie gemak 
En veel te laat haal je je ogen uit je zak 

En je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? 
Ja, je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? 
Je moet 't doen met wat je hebt 

De dagen gaan altijd te vlug, 't is altijd een halte terug 
't Is altijd te laat, 't is altijd te kort 
Je weet waar je staat maar je weet nooit wat 't wordt 
Je ziet pas te laat hoe mooi het was wat je had 
En dat is pech, want als je omkijkt is het weg 

En je zoekt naar dat gevoel van vroeger; waar moet je beginnen? 
Naar je bravoure en naar je cool van vroeger; waar moet je beginnen? 

Ik heb er nooit zo erg in geloofd 
Dat vals sentiment, dat van die goeie ouwe tijd 
Die ijdele spijt, die zit in je hoofd 
Want wat je was dat blijft een deel van wat je bent 

Maar op een dag is er wat kwijt 
Een wens, een gevoel of een onhaalbaar ideaal 
Als dat eenmaal went, is het te laat 
Als er eentje gaat, dan gaan ze allemaal 

En dat je niks meer op z'n plek kunt vinden blijft knagen van binnen 
En je zoekt naar dat gevoel van vroeger; waar moet je beginnen 
Je komt niet verder dan jezelf 

De jaren gaan altijd te vlug, 't is altijd een halte terug 
Ik zag nooit wat anders dan het halflege glas 
't Is altijd heel klein beetje minder dan het was 
Je bent al te laat als je beseft wat je had en ik zeg je 
het is altijd weer een halte terug, 't is altijd een halte terug 
't Is altijd te laat, 't is altijd te kort 
Je weet waar je staat maar je weet nooit wat 't wordt 
Je ziet pas te laat hoe mooi het was wat je had 
En dat is pech 
want als je omkijkt is het weg