Axel Lukkien
Axel Lukkien - een halte terug lyrics
Your rating:
Ik ken de weg nog steeds uit m'n hoofd Die weg die zo lang is en meandert naar je deur Ik droom je huis nog altijd in kleur Wat hebben wij elkaar niet allemaal beloofd... Soms in een bui pak ik de fiets Nooit tot je huis; ik ben geen enge psychopaat Je woont bovendien allang niet meer in die straat Maar de herinnering, dat is tenminste iets Want je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? Ja, je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? De gouden kans was altijd te vlug Het ware geluk, dat was een ogenblik terug Je doet je ding op je dooie gemak En veel te laat haal je je ogen uit je zak En je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? Ja, je zoekt naar wat om vast te pakken; waar moet je beginnen? Je moet 't doen met wat je hebt De dagen gaan altijd te vlug, 't is altijd een halte terug 't Is altijd te laat, 't is altijd te kort Je weet waar je staat maar je weet nooit wat 't wordt Je ziet pas te laat hoe mooi het was wat je had En dat is pech, want als je omkijkt is het weg En je zoekt naar dat gevoel van vroeger; waar moet je beginnen? Naar je bravoure en naar je cool van vroeger; waar moet je beginnen? Ik heb er nooit zo erg in geloofd Dat vals sentiment, dat van die goeie ouwe tijd Die ijdele spijt, die zit in je hoofd Want wat je was dat blijft een deel van wat je bent Maar op een dag is er wat kwijt Een wens, een gevoel of een onhaalbaar ideaal Als dat eenmaal went, is het te laat Als er eentje gaat, dan gaan ze allemaal En dat je niks meer op z'n plek kunt vinden blijft knagen van binnen En je zoekt naar dat gevoel van vroeger; waar moet je beginnen Je komt niet verder dan jezelf De jaren gaan altijd te vlug, 't is altijd een halte terug Ik zag nooit wat anders dan het halflege glas 't Is altijd heel klein beetje minder dan het was Je bent al te laat als je beseft wat je had en ik zeg je het is altijd weer een halte terug, 't is altijd een halte terug 't Is altijd te laat, 't is altijd te kort Je weet waar je staat maar je weet nooit wat 't wordt Je ziet pas te laat hoe mooi het was wat je had En dat is pech want als je omkijkt is het weg