Amanda Palmer
Amanda Palmer - Astronaut Nederlandse vertaling songtekst
Je score:
Astronaut
Is het genoeg om wat liefde te hebben Klein genoeg om in een boek te stoppen Klein genoeg om te bedekken met je hand Omdat iedereen een kijkje wilt nemen Is het genoeg om wat liefde te hebben Klein genoeg om in de spleten te steken De stukjes passen niet zo goed in elkaar Met al het breken en al het terug aan elkaar lijmen En ik krijg nog steeds niet wat ik wil Ik wil de achterkant van je rechterarm aanraken En ik wou dat je me eraan kon herinneren wie ik was Want elke dag zit ik er een stukje meer naast Maar jij bent mijn liefde, de astronaut Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap Ik blijf graag een nabeschouwing Breng gewoon een paar herinneringen mee En het wordt moeilijker om te doen alsof Dat het leven verder gaat zonder jou in mijn voetstappen En zie je de bedoelingen zonder het einde In de lukrake uitzinnige daden die we stellen En wordt het gemakkelijk om er niets om te geven Ondanks de vele cirkels om je naam Het is niet grappig en het is niet eerlijk Je hebt deze hele weg gereisd en het is hetzelfde Maar jij bent mijn liefde, de astronaut Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap Ik blijf graag een nabeschouwing Breng gewoon een paar herinneringen mee Ik zou hen alles zeggen om je de avond te zien delen Maar zoals je ziet heb ik niet bijster veel te zeggen Iedereen wordt ziek van iets dat ze niet fascinerend kunnen vinden Iedereen behalve jij en zelfs jij voelt je niet zo goed Maar jij bent mijn liefde, de astronaut Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap Ik blijf graag een nabeschouwing Breng gewoon een paar herinneringen mee Ja, jij bent mijn liefde, de astronaut Neerstortend in de aanwezigheid van de wetenschap Ik blijf graag een nabeschouwing Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd Je bent misschien familiair met de nacht Maar ik heb de duisternis gezien in de dag En je moet weten dat het een angstaanjagend zicht is Want jij en ik leven op dezelfde manier
Astronaut
Is it enough to have some love Small enough to slip inside a book Small enough to cover with your hand Coz everyone around you wants to look Is it enough to have some love Small enough to slip inside the cracks The pieces don't fit together so good With all the breaking and all the glueing back And I am still not getting what I want I want to touch the back of your right arm And I wish you could remind me who I was Because every day I'm a little further off But you are my love the astronaut Flying in the face of science I will gladly stay an afterthought Just bring back some nice reminders And is it getting harder to pretend That life goes on without you in the wake And can you see the means without the end In the random frantic action that we take And is it getting easy not to care Despite the many rings around your name It isn't funny and it isn't fair You've traveled all this way and it's the same But you are my love the astronaut Flying in the face of science I will gladly stay an afterthought Just bring back some nice reminders I would tell them anything to see you split the evening But as you see I do not have an awful lot to tell Everybody's sick for something that they can't find fascinating Everyone but you and even you aren't feeling well But you are my love the astronaut Flying in the face of science I will gladly stay an afterthought Just bring back some nice reminders Yes you are my love the astronaut Crashing in the face of science I will gladly stay an afterthought But I couldn't and I tried it But I couldn't and I tried it But I couldn't and I tried it You may be acquainted with the night But I've seen the darkness in the day And you must know that it's a terrifying sight Coz you and I are living the same way