Yves Duteil

Yves Duteil - La tendre image du bonheur Dutch translation lyrics

Your rating:

Het tedere beeld van geluk

Roland kwam thuis van internaat
en sliep die ochtenden lang uit
Ik keek naar de neerdwarrelende sneeuw
terwijl ik mijn chocolademelk opdronk
Ik zag daar Lise aan het raam
Met tegenlicht, en in een hoek
herlas mijn vader een brief,
mama’s hand in de zijne

Dus was het toen dat ik dit tedere beeld in mijn hart sloot 
En vanaf vandaag tot aan mijn dood
zal dit mijn beeld zijn van het geluk

Ik wachtte op mijn zangoefeningsles
terwijl ik door de deuropening keek 
naar de stappen van Lise in de sneeuw
die zich tekenden als een pad
Roland deed, om zijn droom te rekken,
alsof hij nog sliep
En dan kwam mama om hem te wekken
hem omhelzen in zijn bed 

Dus was het toen dat ik dit tedere beeld in mijn hart sloot 
En vanaf vandaag tot aan mijn dood
zal dit mijn beeld zijn van het geluk

De tijd om wat pagina’s te dichten,
en de jaren verstreken,
op het decor en de gezichten
En toen ging mama van ons weg
Lise komt soms nog wel dineren
en ook Roland komt weleens langs
Papa belt en komt mij opzoeken
als hij zich thuis te eenzaam voelt

Dus was het toen dat ik dit tedere beeld in mijn hart sloot 
En vanaf vandaag tot aan mijn dood
zal dit beeld mijn hart kwellen

La tendre image du bonheur

Roland rentrait de son collège
Et dormait tard ces matins-la
Je regardais tomber la neige
En finissant mon chocolat
Je voyais Lise à la fenêtre
En contre-jour, et dans un coin
Papa relisait une lettre
En tenant Maman pas la main

Alors j’ai pris pour moi tout seul
La tendre image dans mon coeur 
Et d’aujourd’hui jusqu’au linceul
Ce sera celle du bonheur

J’attendais l’heure de mon solfège
En regardant depuis l’entrée
Les pas de Lise dans la neige
Qui dessinaient comme un sentier
Roland pour terminer son rêve 
Faisait semblant d’être endormi
Lorsque Maman pour qu’il se lève
Allait l’embrasser dans son lit

Alors j’ai pris pour moi tout seul
La tendre image dans mon coeur 
Et d’aujourd’hui jusqu’au linceul
Ce sera celle du bonheur

Le temps d’écrire quelques pages
Il est passé quelques années
Sur le décor et les visages
Et puis Maman s’en est allée
Lise vient dîner certains soirs
Et Roland passe à l’occasion
Papa m’appelle et vient me voir
S’il est trop seul à la maison

Et j’ai regardé pour moi tout seul
La tendre image dans mon coeur 
Mais d’aujourd’hui jusqu’au linceul
Elle me déchirera le coeur
Get this song at:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Author: Yves Duteil

Composer: ?

Publisher: EMI Music France

Details:

Released in: 1989

Language: French

Translations: Dutch

Appearing on: Best Of 3CD - Intimes convictions (2011)

Share your thoughts

This form is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

0 Comments found