Volksliedjes
Volksliedjes - De spoorwegramp lyrics
Your rating:
Ziet gij aan het huisje der spoorwegbaan Daar die wisselwachter staan Hij is een man die vol vlijt Hart en ziel aan den arbeid wijd Neen zijn taak is niet zwaar Maar ontzaglijk vol gevaar Ene kleine onoplettendheid Kost veel mensenlevens , welk een spijt Daar klinkt nu juist een signaal Twee sneltreinen die komen aan En daar klinkt de tweede bel Van zijn toestel Twee treinen die in aantocht zijn Hij schikt ze elk op hun lijn En zo heeft hij met een vast gedacht Zijne plicht volbracht Ginds in de verte ontwaarde hij t'Monster dat komt naderbij Hij hoort het gegrol en gezucht Ziet de rookzuil in de lucht Maar op de zelfden stond Zeeg hij schier van schrik ten grond Zijn kindje een vijfjarige klein Speelde op de spoorweglijn Hij uitte een pijnlijke kreet Die door merg en beenderen sneed Zijn kind ter redding in de daad Was het te laat Hij dacht aan zijn plicht niet meer En rukte den hefboom neer En zuchtend rolde de trein Op een andere lijn Dan snelde hij gans ontzind Naar zijn niets beseffend kind Dat rustig en ongestoord Op de spoorlijn speelde voort Lachend en wenend tegelijk Bibberend bleek als een lijk Vluchtte hij met zijn kindje teer Naar zijn spoorweghuisje weer Plots hoorde hij een gekraak Een huilend mensen - geslaak De spoorwegramp was nu volbracht Met ijzingwekkende kracht En hij tuurde met een droevig gevoel Naar den vuurpoel Kort nadien was tribunaal In een ruime rechterszaal Sprak de vader ter verdediging Ik deed het voor mijn lieveling Maar sprak de rechter gij moet Zelfs uw eigen vlees en bloed Opofferen voor uw plicht Gij zijt schuldig en strafbaar daarbij Twintig jaren tuchthuisstraf Kreeg de vader zo braaf Twee rijkaards werden gedood De ramp was groot Nu knalt het oorlogsvuur Mensenlevens uur na uur Niemand die daar ooit gewis Strafbaar voor is ------------------------------------